Muzyka poważna

7 płytowy album  wydany z okazji  Jubileuszu znakomitej polskiej skrzypaczki zawiera nagrania archiwalne z lat 1974-2007 - w  tym  22 nagrania po raz pierwszy opublikowane na płytach.

Kaja Danczowska jest laureatką międzynarodowych Konkursów: V Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im.Henryka Wieniawskiego w 1967 r. – 3 nagroda, Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Alberto Curci w Neapolu w 1969 r. – 2 nagroda, Konkursu Wykonań Muzycznych w Genewie w 1970 r. –2 nagroda,  Międzynarodowego Konkursu Radiowego w Monachium  w 1975 r. – 3nagroda, Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli  w 1976 r. - srebrny medal.

Najznakomitsze wykonania z całego dorobku nagraniowego Kai Danczowskiej zostały wybrane przez samą artystkę - niektóre  z nich po raz pierwszy opuściły archiwa Polskiego Radia i radiofonii niemieckich. Dodatkowym atutem są komentarze Kai Danczowskiej zamieszczone w booklecie. Kaja Danczowska z niemal fotograficzna pamięcią, drobiazgowo odtworzyła chwile z tamtych lat - ludzi, orkiestry,koncerty, podróże, spotkania.

Po kilkuletniej przerwie prezentujemy dwunastą płytę z cyklu „Jan Kanty Pawluśkiewicz. Antologia”.
Oratorium „Pieśni Doliny Jozafata” jest zapisem koncertu zorganizowanego z okazji 50. rocznicy pracy artystycznej Jana Kantego Pawluśkiewicza, który odbył się w 2017 roku. Na scenie ICE Kraków wystąpili: Orkiestra Akademii Beethovenowskiej pod dyrekcją Ewy Strusińskiej, chór pod kierownictwem Wiesława Delimata oraz soliści – Elżbieta Towarnicka, Magdalena Idzik, Iwona Socha, Aleksander Kruczek i Kamil Zdebel.

„Harfy Papuszy” to poemat symfoniczny skomponowany w 1993 r.przez Jana Kantego Pawluśkiewicza do wierszy Bronisławy Wajs „Papuszy”. Fascynacja kompozytora wierszami tej cygańskiej poetki dała początek wielkiej formie wokalno-instrumentalnej na głosy, chór i orkiestrę, w której J. K.Pawluśkiewicz obrazuje świat Romów oraz uwydatnia sens poezji Papuszy.

W repertuarze koncertu znalazły się kompozycje Fryderyka Chopina, w tym oczywiście cykl nagrodzonych mazurków. Program został jednak poszerzony o kompozycje Johannesa Brahmsa. Ich umieszczenie w programie recitalu jedynie na pierwszy rzut oka jest nieoczywiste w kontekście twórczości Chopina.

Jakub Kuszlik mówi o swoim wyborze w następujący sposób: Brahmsa i Chopina łączy wielowymiarowe podejście do muzyki. W swojej twórczości odnoszą się do klasycznych tradycji poprzedzających ich epokę, jednocześnie wzbogacając je o swój indywidualny i innowacyjny język muzyczny. Z drugiej strony muzyka obu kompozytorów zawiera w sobie bardzo silny ładunek emocjonalny. Takie dzieła od zawsze wzbudzały we mnie zainteresowanie i chętnie podejmowałem się próby ich odczytania oraz głębszego zrozumienia.

Nakładem Polskiego Radia, ukazała się nowa płyta skrzypka Jakuba Jakowicza i pianisty Bartosza Bednarczyka. Płyta poświęcona w całości muzyce kameralnej Franciszka Schuberta i usłyszymy na niej Fantazję C-dur D934, Sonatę a-moll  D385  oraz Rondo h-moll D895.

Album jest zwieńczeniem wielu recitali schubertowskich, które Jakowicz i Bednarczyk wykonywali w ostatnim czasie, a wybór nagranego repertuaru nie jest przypadkowy. Fantazja C-dur D934 na skrzypce i fortepian to arcydzieło, które od wielu lat fascynowało Muzyków, i które wielokrotnie pojawiało się w programie ich koncertów. To utwór niezwykle ekspresyjny i wirtuozowski, a jego szalona wręcz rozpiętość wyrazowa i śmiała struktura kompozycyjna wykraczają poza czasy, w których powstał. Nie bez powodu prawykonanie w 1828 roku nie było sukcesem, a jej piękno i artyzm doceniono w pełni dopiero w następnym stuleciu. Odmienność Fantazji oraz bardzo wysokie wymagania techniczne, jakie stawia przed muzykami sprawiają, że nawet dziś nie jest ona często wykonywana, a nagranie utworu jest prawdziwym wyzwaniem dla każdego duetu skrzypcowo-fortepianowego.

Henryk Wars, właściwie Henryk Warszawski – kompozytor, aranżer, pionier jazzu w Polsce, pianista oraz dyrygent, kojarzony głownie z muzyką rozrywkową i filmową, komponował także duże formy symfoniczne. Dzieła symfoniczne Henryka Warsa, które powstały w jego amerykańskim okresie (1947-1977) zostały odkryte dopiero pod koniec lat 90 XX wieku. Na płycie nagranej przez Polską Orkiestrę Radiową znajdziecie monumentalną Symfonię nr 1 (1949), trzyczęściowe symfoniczne Szkice miejskie (1951 re. 1974), uwerturę koncertową Maalot (1974) a także błyskotliwy jednoczęściowy Koncert na fortepian i orkiestrę (1950) w interpretacji pianisty Piotra Orzechowskiego.

Dzieła te stanowią istotny element historii muzyki polskiej XX wieku i jednocześnie ukazują w nowym świetle dorobek kompozytora, którego muzyka nie traci na popularności wśród kolejnych pokoleń fanów.

Dwupłytowe wydawnictwo Polskiego Radia prezentujące dokonania Henryka Czyża, wybitnego dyrygenta kompozytora i pedagoga, który dyrygował orkiestrami filharmonii: leningradzkiej, berlińskiej, sztocholmskiej, madryckiej oraz orkiestrami: BBC i Santa Cecilia. W jego rozległym repertuarze dużo miejsca zajmowały formy oratoryjne, muzyka klasycyzmu i współczesna. Na polskie sceny operowe i estrady koncertowe wprowadził między innymi wiele utworów Igora Strawińskiego, Artura Honeggera i Claude Debussy'ego.

Rok 2019 to sto dziesiąta rocznica urodzin oraz pięćdziesiąta śmierci Grażyny Bacewicz. I z tej okazji zrealizowano wyjątkowe nagranie pięciu Sonat skrzypcowych tej wybitnej polskiej kompozytorki. Jest to pierwsze dla Polskiego Radia nagranie kompletu Sonat skrzypcowych Grażyny Bacewicz. Podjęli się tego dzieła dwaj utytułowani muzycy: skrzypek Jakub Jakowicz i pianista Bartosz Bednarczyk. Nagrania wydane na prezentowanej płycie – poza ogromną wartością muzyczną – mają także na celu przybliżenie postaci wyjątkowej artystki i jej sztuki kompozytorskiej. Ostatnia Sonata na skrzypce i fortepian to dzieło wybitne, a mało popularne i rzadko wykonywane. V Sonata skomponowana w 1951 roku to dowód na stylistyczną „nieoczywistość” dorobku twórczego artystki, z trudem poddającego się jednoznacznym klasyfikacjom. Jesteśmy przekonani że nagranie Jakuba Jakowicza i Bartosza Bednarczyka sprawi, że V Sonata znajdzie zasłużone miejsce w kanonie wykonawczym.tystki, z trudem poddającego się jednoznacznym klasyfikacjom. Jesteśmy przekonani że nagranie Jakuba Jakowicza i Bartosza Bednarczyka sprawi, że V Sonata znajdzie zasłużone miejsce w kanonie wykonawczym.

Komiczna opera radiowa oparta na motywach celtyckich. Opera powstała na zamówienie Polskiego Radia, a premiera antenowa odbyła się 10 listopada 1959 roku. Libretto opery napisał Edward Fiszer, sięgając do wydanej przez PAX w 1956 roku "Legendy o królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu" Sigrid Undset w tłumaczeniu Beaty Hłasko. Z siedmiu ksiąg, w których norweska pisarka zebrała i we właściwy sobie sposób sparafrazowała obrosłe licznymi wątkami historie o legendarnym królu Arturze i jego rycerzach, autor libretta wybrał trzy rozdziały księgi piątej. Stanowią one pewną całość, na tyle autonomiczną wobec pozostałych wątków historii arturiańskiej, że można je potraktować jako rodzaj przypowieści o wyrazistej poincie. Ten wyjęty z całości epizod łączy się jednak ideowo z całą historią poprzez przywołanie średniowiecznego kanonu rycerskiego.

Muzykę skomponowała Grażyna Bacewicz, która stworzyła dla tej historii ekwiwalentną formę, rodzaj komedii muzycznej, którą można usytuować między wodewilem a operą buffa.

Tamara Granat (laureatka prestiżowych konkursów pianistycznych, animatorka kultury i wieloletnia liderka DUO GRANAT) i Adrian Kreda (obecnie dziekan w Konserwatorium Muzycznym
w szwajcarskiej Genewie) znają się od 35 lat. Podzielają pasję do gry w duecie i potrzebę realizacji ambitnych, nietuzinkowych przedsięwzięć. Są m.in. autorami opracowania tango operity Astora Piazzolli „Maria de Buenos Aires” na dwa fortepiany, głos, parę taneczną i perkusję, jako pierwsi
w Polsce zaprezentowali koncert Maksa Brucha op. 88a (z wenezuelskim dyrygentem Gerardo Estradą i Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Częstochowskiej), grywają koncerty z orkiestrami
i recitale na całym świecie, prezentując zarówno autorskie wizje i projekty, jak i repertuar klasyczny; nagrywają płyty oraz programy radiowe i telewizyjne, prowadzą międzynarodowe kursy mistrzowskie; nie stronią od muzyki popularnej (program „Melodie dużego ekranu”).

Simon Boccanegra - dyskretnie awangardowa opera Verdiego. Cała opowieść toczy się w ponurej atmosferze pałacu dożów, konsekwentnie podkreślanej przez muzykę. Być może z tego powodu w operze dominują niskie głosy, już w prologu, którego akcja rozpoczyna się w nocy, protagoniści śpiewają głosami barytonowymi i basowymi, a głosy kobiece pojawiają się tylko w chórze.

Chopinowski dorobek fonograficzny przedstawicieli polskiej tradycji pianistycznej bez wątpienia należy do najbardziej imponujących na świecie. Wielu znakomitych polskich muzyków, dokonując licznych nagrań dzieł Fryderyka Chopina, do dziś poprzez swoje wykonania wyraża ogromny entuzjazm wobec tej twórczości.

Chcąc przypomnieć sylwetki wybranych wybitnych polskich pianistów prezentujemy w ich interpretacjach najbardziej znane utwory Fryderyka Chopina. Album ten powinien więc spełnić oczekiwania zarówno melomanów, poszukujących krótkiego przewodnika po szczególnie reprezentatywnych przejawach twórczości polskiego kompozytora, jak i miłośników polskiej pianistyki.

Umieszczone w albumie nagrania to zarówno studyjne interpretacje utrwalane przez lata dla Polskiego Radia, jak i te zarejestrowane podczas występów publicznych. Materiał ten jest bezcenną wizytówką naszej narodowej tradycji wykonawczej, tym bardziej, że większość nagrań ukazuje się na CD po raz pierwszy.

Niniejszy album został uzupełniony o Mazurek a-moll op. 17 nr 4 w interpretacji rosyjskiej pianistki Natalii Gawriłowej, której wykonanie mazurków zarejestrowane podczas VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie od wielu lat uważam za wzorcowe i bardzo niesłusznie zapomniane.

Dariusz Marciniszyn

Imponujący, elegancki 13-płytowy album Polskiego Radia to pierwsze w Polsce kompletne wydanie czterech ksiąg utworów klawesynowych Françoisa Couperina w znakomitym wykonaniu Władysława Kłosiewicza. W ten sposób artysta pragnie uczcić przypadającą w 2013 roku  280 rocznicę śmierci najwybitniejszego kompozytora francuskiego baroku i 300 rocznicę wydania jego pierwszej księgi dzieł klawesynowych. Nagrania zostały zrealizowane w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w latach 1993-96.

Złożony z trzech płyt CD album stanowi najbardziej reprezentatywną w dotychczasowej (i zresztą bardzo niedługiej, bo datowanej zaledwie na ostatnią dekadę) historii fonografii retrospektywę twórczości kompozytorskiej Eugeniusza Morawskiego (1876-1948). Morawski, rówieśnik Mieczysława Karłowicza i Feliksa Nowowiejskiego, nieco starszy od Karola Szymanowskiego (ur. 1882), w ocenie współczesnych muzykologów polskich i niemieckich stanowi najwybitniejszą osobowość kompozytorską właśnie obok Karłowicza i Szymanowskiego.

Niestety aż 75 procent dorobku kompozytorskiego Morawskiego przepadła podczas Powstania Warszawskiego. Na płytach przedstawione zostaną 3 ocalałe z wojennej pożogi poematy symfoniczne (Don Quichotte, Nevermore i Ulalume) oraz 2 wybitne partytury baletowe – Świtezianka i Miłość, przy czym druga z nich – stanowiąca opus magnum Morawskiego – szerokiej publiczności zostanie zaprezentowana po raz pierwszy.

Trzypłytowy album Polskiego Radia oraz firmy ATLAS z nagraniami znakomitej sopranistki  z lat 1979 – 1999. W albumie, obok pierwszych nagrań z przesłuchań Ogólnopolskiego Konkursu im. Adama Didura z 1979 r., znajdziemy arie z oper Wolfganga Amadeusa Mozarta, Giuseppe Verdiego, Stanisława Moniuszki, Karola Szymanowskiego, Antona Werberna, Antoniego Dvoraka, a także nagrania muzyki współczesnej, m.in.: Witolda Lutosławskiego, Włodzimierza Kotońskiego i Kazimierza Serockiego.