Muzyka poważna

Piąta część, ostatnia, obejmuje nagrania Psalmów proroczych i części trzeciej Psalmów błagalnych (CD 1) oraz Psalmów Pochwalnych (CD 2).

Grupę Psalmów błagalnych zamyka dziesięć pozostałych utworów, po dwudziestu sześciu prezentowanych w poprzednich częściach wydawnictwa. Dominującym motywem tych psalmów jest wołanie o ratunek i zmiłowanie. Psalmy prorocze wyrażają zaś nadzieję i oczekiwanie na przyjście Mesjasza. Ostatnia część „Opera omnia” Mikołaja Gomółki to Psalmy pochwalne. To hymny kierowane bezpośrednio do Stwórcy, opisujące dzieła, jakich Bóg dokonał dla przeszłych pokoleń.

Na płytach, oprócz Chóru Polskiego Radia, występują też goście: Elisabeth Rumsey – viola basowa, Andrzej Mikołaj Szadejko – pozytyw i Maciej Gocman – śpiew na CD 1 oraz sama Agnieszka Budzińska-Bennett – śpiew/harfa gotycka i zespół instrumentów dawnych Compass Viol Consort na CD 2.

Piąta część, ostatnia, obejmuje nagrania Psalmów proroczych i części trzeciej Psalmów błagalnych (CD 1) oraz Psalmów Pochwalnych (CD 2).

Grupę Psalmów błagalnych zamyka dziesięć pozostałych utworów, po dwudziestu sześciu prezentowanych w poprzednich częściach wydawnictwa. Dominującym motywem tych psalmów jest wołanie o ratunek i zmiłowanie. Psalmy prorocze wyrażają zaś nadzieję i oczekiwanie na przyjście Mesjasza. Ostatnia część „Opera omnia” Mikołaja Gomółki to Psalmy pochwalne. To hymny kierowane bezpośrednio do Stwórcy, opisujące dzieła, jakich Bóg dokonał dla przeszłych pokoleń.

Na płytach, oprócz Chóru Polskiego Radia, występują też goście: Elisabeth Rumsey – viola basowa, Andrzej Mikołaj Szadejko – pozytyw i Maciej Gocman – śpiew na CD 1 oraz sama Agnieszka Budzińska-Bennett – śpiew/harfa gotycka i zespół instrumentów dawnych Compass Viol Consort na CD 2.

Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie, poprowadzona przez swego dyrektora artystycznego Michała Klauzę, dokonała nagrania „Nędzy uszczęśliwionej” podczas koncertu w dniu 19 września 2021 roku, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, inaugurując swój Sezon Artystyczny 2021/2022. Partie wokalne i mówione wykonali Justyna Stępień – sopran, Justyna Reczeniedi – sopran, Sylwester Smulczyński – tenor, Robert Gierlach – bas-baryton i Wojciech Gierlach – bas. We fragmentach mówionych wziął również udział wybitny warszawski aktor, Krzysztof Wakuliński.

Psalmy mądrości odpowiadają na podstawowe pytanie „jak żyć” lub „jak pozostać dobrym człowiekiem”. Siedemnaście Psalmów błagalnych pojawiło się już na poprzedniej części wydawnictwa. Tym razem zaprezentowano kolejnych dziewięć wykonywanych wyłącznie a cappella i siedem Psalmów Syjonu, których tematem jest pochwała świątyni jerozolimskiej.

Na płytach, oprócz Chóru Polskiego Radia, występują też goście: belgijski zespół Oltremontano Antwerpen (Martin Bolterauer – cynk, Robert Schlegl – puzon, Juan Gonzalez Martinez – puzon i Cameron Drayton – puzon) na  CD 1 oraz Anna Zawisza – śpiew i Marcin Szelest – organy na CD 2.

Każda z poprzednich części nagrania Psalmów Mikołaja Gomółki zyskała duże uznanie, również ze względu na niezwykle staranne przygotowanie edytorskie serii. Wszystkie były nominowane do nagrody Fryderyk, zaś część pierwsza otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks 2019.

W repertuarze koncertu znalazły się kompozycje Fryderyka Chopina, w tym oczywiście cykl nagrodzonych mazurków. Program został jednak poszerzony o kompozycje Johannesa Brahmsa. Ich umieszczenie w programie recitalu jedynie na pierwszy rzut oka jest nieoczywiste w kontekście twórczości Chopina.

Jakub Kuszlik mówi o swoim wyborze w następujący sposób: Brahmsa i Chopina łączy wielowymiarowe podejście do muzyki. W swojej twórczości odnoszą się do klasycznych tradycji poprzedzających ich epokę, jednocześnie wzbogacając je o swój indywidualny i innowacyjny język muzyczny. Z drugiej strony muzyka obu kompozytorów zawiera w sobie bardzo silny ładunek emocjonalny. Takie dzieła od zawsze wzbudzały we mnie zainteresowanie i chętnie podejmowałem się próby ich odczytania oraz głębszego zrozumienia.

Prezentowana płyta jest artystyczną wizytówką trzydziestoletniego tenora. Long Long nagrał fragmenty ról, w których jest obsadzany  (Alfredo z Traviaty oraz Książę Mantui z Rigoletta Verdiego). Artysta prezentuje się też w ariach z oper, w których chciałby występować w przyszłości. Rozległą skalę swych możliwości prezentuje w arii Tamina z Czarodziejskiego fletu Mozarta. I oczywiście Moniuszko, który w osobie Long Longa zyskał nowego ambasadora. Mówi się, że arię Stefana z III aktu opery Straszny Dwór Long Long wykonał podczas Konkursu im. Stanisława Moniuszki w 2019 roku lepiej, niż niejeden Polak.

Stanisław Rybarczyk, dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie Zdroju złożył Piotrowi Baronowi takie zamówienie – Moniuszko na jazzowo – pod koniec 2012 roku właśnie. Artysta entuzjazmu nie okazał, co Rybarczyk teraz opisuje w tekście na płycie. Ostatecznie jednak Baron, zainspirowany słynnym wydawnictwem „Legrand Jazz”, powstałym pod koniec lat 50. ubiegłego stulecia, dwa i pół roku przed urodzeniem naszego znakomitego jazzmana, zmierzył się z tematem. Rybarczyk pisze, że jazzowy koncert podczas Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie, w sierpniu 2013 roku był „strzałem w dziesiątkę”, a publiczność „odjechała”.

Jan Krenz Diamentowe Batuty - to album dwupłytowy, pierwszy z serii 12 albumów polskich dyrygentów, laureatów Diamentowej Batuty.
Diamentowa Batuta to nagroda indywidualna przyznawana przez Zarząd Polskiego Radia "za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy Polskiego Radia”. Laureatami nagrody są dyrygenci: Jan Krenz, Stefan Rachoń, Stanisław Wisłocki, Antoni Wit, Krzysztof Penderecki, Kazimierz Kord, Stefan Stuligrosz, Jerzy Maksymiuk, Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Tadeusz Strugała i Jacek Kaspszyk.

Jan Krenz Diamentowe Batuty - to album dwupłytowy, pierwszy z serii 12 albumów polskich dyrygentów, laureatów Diamentowej Batuty.
Diamentowa Batuta to nagroda indywidualna przyznawana przez Zarząd Polskiego Radia "za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy Polskiego Radia”. Laureatami nagrody są dyrygenci: Jan Krenz, Stefan Rachoń, Stanisław Wisłocki, Antoni Wit, Krzysztof Penderecki, Kazimierz Kord, Stefan Stuligrosz, Jerzy Maksymiuk, Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Tadeusz Strugała i Jacek Kaspszyk.

Na płycie „Leopold Stokowski in Poland” znajdziemy, nigdy wcześniej nie udostępnione fonograficznie, jedyne i niepowtarzalne kreacje „Bajki” Stanisława Moniuszki i „Stabat Mater” Karola Szymanowskiego, a także „I Symfonii” Witolda Lutosławskiego. Co prawda ten ostatni nie był zadowolony z interpretacji utworu, ale być może niechęć kompozytora należy złożyć na karb czasu, który minął od wymyślenia i opracowania ostatecznej wersji tej jednej z pierwszych kompozycji Lutosławskiego.

Dla każdego, kto włoży ten krążek do odtwarzacza, ciekawostką będą rozpoczynające płytę zapisy dźwięków z powitania Leopolda Stokowskiego w Polsce, w maju 1959 roku i płytę kończący krótki wywiad ze Stokowskim, przeprowadzony również w maju 1959 przez Witolda Stankowskiego z Polskiego Radia, w warszawskim Hotelu Bristol.

Polskie Radio postanowiło oddać cześć polskim twórcom, których los zmusił do opuszczenia Polski i tworzenia poza ukochaną ojczyzną, wyjątkowym, trzyczęściowym wydawnictwem. Nosi ono tytuł "Sercem Polak, a talentem świata obywatel".

Na okolicznościowe wydawnictwo, którego tytuł jest fragmentem cytatu Cypriana Kamila Norwida opublikowanego po śmierci na emigracji Fryderyka Chopina, składają się dwie płyty CD oraz aż 126-stronicowa książeczka. Całość ukaże się 7 maja 2021 roku.

"Sercem Polak, a talentem świata obywatel" to połączenie muzyki, słowa i obrazu.

Muzyka znajdzie się w części trzeciej i wypełni dwie płyty CD. Będzie można na nich usłyszeć wielkich Polaków, którzy tworzyli na emigracji i nierzadko stali się tam wielkimi postaciami w swoich dziedzinach. Co więcej, nigdy nie zapominali podkreślać swego pochodzenia i nierzadko poza granicami ojczyzny prowadzili działalność patriotyczną w kręgach polonijnych. Niektórzy z nich mieli szczęście wystąpić dla rodaków w Polsce, którzy witali ich z entuzjazmem. Inni, jak wspomniany Fryderyk Chopin, nigdy do Polski nie wrócili.

Prezentowane na płycie nagranie powstało przede wszystkim dzięki zaangażowaniu Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej, współwydawcy albumu, przy udziale Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.

Tomasz Radziwonowicz poprowadził osobiście w dniach 18 i 19 października 2021 roku, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, orkiestrę SINFONIA VIVA, a także Warszawski Chór Międzyuczelniany i Chłopięcy Chór ARTOS im. Władysława Skoraczewskiego. Partie solowe wykonali znakomici Anna Mikołajczyk-Niewiedział (sopran), Aneta Łukaszewicz (mezzosopran), Rafał Bartmiński (tenor) i Robert Gierlach (bas-baryton).

Rok 2019 był w Polsce Rokiem Stanisława Moniuszki. Kasia Moś uczciła pamięć o kompozytorze , dając niezapomniany koncert w sali NOSPR w Katowicach.
Zapis tego wyjątkowego wydarzenia ukazuje się na płycie "Moniuszko 200" z towarzyszeniem jednej z najlepszych orkiestr kameralnych w Europie - Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia.

Album składa się z płyty CD i DVD w wersji koncertowej. Za warstwę muzyczną i aranżację odpowiedzialni są: Mateusz Moś (skrzypce, brat Kasi) i Mateusz Kołakowski (fortepian).

Na scenie oprócz orkiestry i wokalistki pojawili się także muzycy zespołu Kasi: Mateusz Kołakowski (fortepian, instrumenty klawiszowe), Mateusz Moś (skrzypce, wokal, kompozycje/aranżacje) Maciej Magnuski (gitara basowa, syntezator basowy Moog) i Tomasz Mądzielewski (perkusja).

4 Symfonie Johannesa Brahmsa z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach zarejestrowane na przełomie 2008/2009 to zdarzenie nie mające swojego odpowiednika w całej dyskografii Maestro Jerzego Semkowa. Maestro Semkow należał to tzw. starej szkoły. Nie dopuszczał nagrywania „po kawałku”. Uważał, że to zabija tok muzycznej narracji.Sesje z NOSPR przebiegały zatem w konwencji koncertowej, dyrygentowi zależało na zachowaniu linii czystego koncertowego wykonania.

BARBARA HESSE-BUKOWSKA – RETROSPECTIVE
„Gra Hesse-Bukowskiej – pisał w 1957 roku wielki krytyk i pisarz muzyczny Bohdan Pociej – jest skupiona, dojrzała i bardzo kulturalna. Nie zaliczyłbym artystki do rzędu olśniewających wirtuozów, ale do klasy pianistów nie goniących za błyskotliwym, popisowym efektem, a skoncentrowanych tylko na dokładnym odczytaniu muzyki.” Trudno dziś byłoby trafniej scharakteryzować grę Barbary Hesse-Bukowskiej, jednej z najbardziej zasłużonych dla powojennej polskiej tradycji pianistycznej artystek.

Piotr Sałajczyk wielokrotnie nagradzany pianista i kameralista, a także ceniony pedagog, zaliczany do grona najwybitniejszych polskich wykonawców swojej generacji, zainteresował się twórczością Mieczysława Weinberga przy okazji zbliżania się setnej rocznicy urodzin kompozytora. Jedną z pasji Sałajczyka, który ma na koncie wiele prawykonań muzyki najnowszej, jest przywracanie salom koncertowym twórczości kompozytorów nieco zapomnianych.

Sonaty Mieczysława Weinberga na tyle zainspirowały Piotra Sałajczyka, że w roku 2019 włączył na stałe do swojego repertuaru koncertowego siedem spośród nich. Powołał też do życia Weinberg Trio, które oprócz niego tworzą skrzypek Szymon Krzeszowiec i wiolonczelista Arkadiusz Dobrowolski. Panowie koncertują wspólnie do dziś.

Jan Krenz Diamentowe Batuty - to album dwupłytowy, pierwszy z serii 12 albumów polskich dyrygentów, laureatów Diamentowej Batuty.
Diamentowa Batuta to nagroda indywidualna przyznawana przez Zarząd Polskiego Radia "za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy Polskiego Radia”. Laureatami nagrody są dyrygenci: Jan Krenz, Stefan Rachoń, Stanisław Wisłocki, Antoni Wit, Krzysztof Penderecki, Kazimierz Kord, Stefan Stuligrosz, Jerzy Maksymiuk, Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Tadeusz Strugała i Jacek Kaspszyk.

Album zawiera nagranie jednoaktowej opery Hagith Karola Szymanowskiego wykonanej na koncercie inaugurującym Sezon Artystyczny 2018/2019 Polskiej Orkiestry Radiowej.

Oprócz Polskiej Orkiestry Radiowej w koncercie wzięli udział: Chór Filharmonii Narodowej (przygotowany przez Bartosza Michałowskiego) i znakomici soliści: Wioletta Chodowicz - sopran (rola tytułowa), Ryszard Minkiewicz - tenor, Andrzej Lampert – tenor, Dariusz Machej – bas-baryton i Łukasz Rosiak – baryton.

Album otrzymał nagrodę Fryderyk 2020 w kategorii Muzyka Poważna: Album Roku Muzyka Oratoryjna i Operowa.

Rok 2019 to sto dziesiąta rocznica urodzin oraz pięćdziesiąta śmierci Grażyny Bacewicz. I z tej okazji zrealizowano wyjątkowe nagranie pięciu Sonat skrzypcowych tej wybitnej polskiej kompozytorki. Jest to pierwsze dla Polskiego Radia nagranie kompletu Sonat skrzypcowych Grażyny Bacewicz. Podjęli się tego dzieła dwaj utytułowani muzycy: skrzypek Jakub Jakowicz i pianista Bartosz Bednarczyk. Nagrania wydane na prezentowanej płycie – poza ogromną wartością muzyczną – mają także na celu przybliżenie postaci wyjątkowej artystki i jej sztuki kompozytorskiej. Ostatnia Sonata na skrzypce i fortepian to dzieło wybitne, a mało popularne i rzadko wykonywane. V Sonata skomponowana w 1951 roku to dowód na stylistyczną „nieoczywistość” dorobku twórczego artystki, z trudem poddającego się jednoznacznym klasyfikacjom. Jesteśmy przekonani że nagranie Jakuba Jakowicza i Bartosza Bednarczyka sprawi, że V Sonata znajdzie zasłużone miejsce w kanonie wykonawczym.tystki, z trudem poddającego się jednoznacznym klasyfikacjom. Jesteśmy przekonani że nagranie Jakuba Jakowicza i Bartosza Bednarczyka sprawi, że V Sonata znajdzie zasłużone miejsce w kanonie wykonawczym.

Rok temu kapituła Nagrody Mediów Publicznych w kategorii Muzyka uhonorowała Piotra Beczałę. Artystę – uznanego w 2018 roku za najwybitniejszego tenora na świecie – doceniono przede wszystkim za nieustanną promocję polskiej kultury na najsłynniejszych scenach operowych świata.

Podwójny album CD Piotra Beczały zatytułowany „Arie” jest powrotem do nagrań, które miały miejsce w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, w 2009 roku i w 2011 roku. Piotrowi Beczale towarzyszyła Polska Orkiestra Radiowa (od 2019 roku Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie), prowadzona przez jej ówczesnego dyrektora artystycznego Łukasza Borowicza.

Płyta jest zapisem koncertu Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa, który odbył się w Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, 22 czerwca 2019 roku.

Album w całości poświęcony jest muzyce polskiej XX i XXI wieku. Zawiera dwa koncerty wiolonczelowe, Stanisława Moryty i Piotra Mossa, w wykonaniu znakomitego wiolonczelisty Tomasza Strahla, grającego wraz z Orkiestrą pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka. Koncerty dopełnia uwertura do opery Maria, nieco dziś zapomnianego Romana Statkowskiego, którą w chwili premiery (1906) uznano za jedno z najlepszych polskich dzieł gatunku ówczesnej epoki. Jej orkiestrowy wstęp zachwyca symfonicznym rozmachem i dramatycznym nerwem wprowadzającym w akcję rozgrywającą się na siedemnastowiecznych Kresach. Czas międzywojenny reprezentuje zaś w programie koncertu błyskotliwa, motoryczna, wielobarwna Uwertura na orkiestrę Antoniego Szałowskiego. Koncert wpisał się również w obchody podwójnego jubileuszu Piotra Mossa, który w 2019 roku obchodził swe 70. urodziny oraz półwiecze pracy artystycznej.

Henryk Wars, właściwie Henryk Warszawski – kompozytor, aranżer, pionier jazzu w Polsce, pianista oraz dyrygent, kojarzony głownie z muzyką rozrywkową i filmową, komponował także duże formy symfoniczne. Dzieła symfoniczne Henryka Warsa, które powstały w jego amerykańskim okresie (1947-1977) zostały odkryte dopiero pod koniec lat 90 XX wieku. Na płycie nagranej przez Polską Orkiestrę Radiową znajdziecie monumentalną Symfonię nr 1 (1949), trzyczęściowe symfoniczne Szkice miejskie (1951 re. 1974), uwerturę koncertową Maalot (1974) a także błyskotliwy jednoczęściowy Koncert na fortepian i orkiestrę (1950) w interpretacji pianisty Piotra Orzechowskiego.

Dzieła te stanowią istotny element historii muzyki polskiej XX wieku i jednocześnie ukazują w nowym świetle dorobek kompozytora, którego muzyka nie traci na popularności wśród kolejnych pokoleń fanów.

„Sonety krymskie” Stanisława Moniuszki, z uwagi na stopień trudności wykonania, są bardzo rzadko prezentowane publiczności, nie weszły przebojem do sal koncertowych. Tych wyjątkowych arcydzieł można teraz posłuchać dzięki wydawnictwu, które powstało w koprodukcji Chóru Polskiego Radia i {oh!} Orkiestry Historycznej pod dyrekcją Dirka Vermeulena z gościnnym udziałem tenora Aleksandra Kunacha.

Spośród 18 sonetów z Mickiewiczowskiego cyklu, autor Halki do swojej kantaty wybrał dziewięć i ułożył je w muzyczno-poetycką opowieść o fascynującej podróży po Półwyspie Krymskim. Zapraszamy melomanów do odbycia dźwiękowej pielgrzymki śladami Mickiewicza.

Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie we współpracy z Chórem Polskiego Radia i solistami zwieńczyła obchody Roku Moniuszkowskiego nagraniem utworów religijnych ojca polskiej opery. Na płycie znalazły się dwie Msze łacińskie Es-dur, Des-dur, a także Msza polska d-moll, dedykowana pamięci matki kompozytora. Jest to pierwsze w dziejach fonografii wydanie mszy w ich pełnej wersji.

W wasze ręce trafia płyta z mszami w wersji oryginalnej czyli na orkiestrę smyczkową, chór, solistów i organy. Każda z tych mszy jest napisana w nieco innym stylu. Moniuszko śledził trendy, które obowiązywały w muzyce europejskiej, doskonale znał twórczość Rossiniego, Donizettiego i Verdiego, potrafił elementy tych trendów połączyć, czerpać z nich i wypracować własny muzyczny styl. Dzięki niezwykłemu zmysłowi melodycznemu i wyczuciu harmonii potrafił doskonale budować dramaturgię i formę, używając w mszach języka muzycznego prostszego niż w operach.

Do współtworzenia tego niezwykłego projektu zaproszeni zostali soliści: Ewa Majcherczyk, Elwira Janasik, Andrzej Lampert, Jarosław Bręka. Chór Polskiego Radia i Orkiestrę Polskiego Radia w Warszawie poprowadził Michał Klauza.

Do płyty dołączony jest booklet z omówieniem utworów autorstwa Marcina Majchrowskiego. Patronat nad płytą objął Program 2 Polskiego Radia.

Złożony z trzech płyt CD album stanowi najbardziej reprezentatywną w dotychczasowej (i zresztą bardzo niedługiej, bo datowanej zaledwie na ostatnią dekadę) historii fonografii retrospektywę twórczości kompozytorskiej Eugeniusza Morawskiego (1876-1948). Morawski, rówieśnik Mieczysława Karłowicza i Feliksa Nowowiejskiego, nieco starszy od Karola Szymanowskiego (ur. 1882), w ocenie współczesnych muzykologów polskich i niemieckich stanowi najwybitniejszą osobowość kompozytorską właśnie obok Karłowicza i Szymanowskiego.

Niestety aż 75 procent dorobku kompozytorskiego Morawskiego przepadła podczas Powstania Warszawskiego. Na płytach przedstawione zostaną 3 ocalałe z wojennej pożogi poematy symfoniczne (Don Quichotte, Nevermore i Ulalume) oraz 2 wybitne partytury baletowe – Świtezianka i Miłość, przy czym druga z nich – stanowiąca opus magnum Morawskiego – szerokiej publiczności zostanie zaprezentowana po raz pierwszy.