Polskie Radio

Bezprecedensowa kolekcja historycznych nagrań zarejestrowanych we wrześniu 1939 roku w Polskim Radiu, starannie opracowana i wydana w formie ekskluzywnego boxu składającego się z 5 płyt kompaktowych oraz obszernej książeczki – z tekstami źródłowymi i komentarzami oraz materiałami ikonograficznym, w tym unikatowymi, archiwalnymi zdjęciami.

Po wybuchu II wojny światowej i ataku hitlerowskich Niemiec na Polskę, Polskie Radio nadawało nieprzerwanie aż do 30 września 1939 roku. Informując nie tylko o sytuacji na froncie, ale również nadając przemówienia do ludności, komunikaty porządkowe i ostrzegawcze. Po ogłoszeniu kapitulacji (28 września) i zajęciu przez Niemców rozgłośni przy ul. Zielnej w Warszawie (30 września), pracownicy Polskiego Radia wynieśli i ukryli w prywatnych mieszkaniach – narażając swoje życie – około 200 metalowych krążków do tzw. bezpośredniego zapisu dźwięku, czyli metalofonów i decelitów.

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

Zespół HARLEM przez dziewięć lat nie pojawiał się na rynku z nowym albumem. Kilka było przyczyn tak długiej przerwy, ale 20 maja 2022, w dystrybucji cyfrowej i na półkach sklepowych ukaże się nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia płyta grupy HARLEM „Nieznany świt”.

Kilka utworów z tej płyty już znamy, a przede wszystkim „Jestem tu” i „Crazy Town”, które pojawiły się na przełomie kwietnia i maja, jako dyptyk zapowiadający wydawnictwo.

To dwa, spośród dziewięciu nowych utworów grupy HARLEM. Przesłanie wszystkich świetnie charakteryzuje tytuł płyty: „Nieznany świt”. Nowe otwarcie w historii zespołu i dla każdego z muzyków, brama z przeszłości, przez dziś, do przyszłości.

Z pełnym rozmysłem zarówno na okładkach singli, jak i całej płyty jest to samo zdjęcie – drzewo, symbol siły i przetrwania w oczekiwaniu na nowe życie każdej wiosny. Jak grupa HARLEM, która przetrwała lata, zawsze z wiarą w kolejne przebudzenie.

Wiesław Wysocki jest jednym z najbardziej zapracowanych muzyków w Polsce. Multiinstrumentalista, kompozytor, aranżer. Dźwięki jego saksofonów, klarnetów, fletu, fortepianu usłyszeć można od lat na płytach wielu wykonawców, w kinach, w teatrach muzycznych i niemal wszystkich salach koncertowych i klubach w Polsce.

Wiktor Wysocki, syn Wiesława, jeździł ze swoim tatą na każdą możliwą imprezę muzyczną jeszcze zanim zaczął chodzić do szkoły. Dziś, będąc w trakcie zdawania matury kiedy album „Jazz dla młodego” trafia do słuchaczy, jest już też multiinstrumentalistą, grając (co zrozumiałe) na tych samych instrumentach, co ojciec, ale także na perkusji.

Sławek Wierzcholski, jeden z tuzów polskiej sceny bluesowej i autor kilkuset tekstów, od 40. lat lider zespołu „Nocna Zmiana Bluesa”, potrafi też udatnie napisać teksty do piosenek, tylko w założeniu, dla dzieci. Taki świat widziany okiem sześciolatka z doświadczeniem gościa w wieku sześćdziesiąt plus.

Piotr Zubek jest jednym z najbardziej niezwykłych wokalistów tuż po dwudziestce. Ma charakterystyczny w brzmieniu głos o wielkiej skali, po której porusza się z dużą swobodą. Przy okazji cechuje go, zupełnie niecharakterystyczne dla jego pokolenia, zamiłowanie do melodii.

To już dziesiąta płyta wydana przez Agencję Muzyczną we współpracy z Czwórką, w związku z Czwórkowymi działaniami dla wspierania młodych i zdolnych artystów. Jest wśród nich pięć płyt laureatów konkursu, winylowa płyta „The Best of Będzie Głośno!” oraz poprzednie trzy płyty z zestawem nagrań, z konkursów w poprzednich latach.

Koncert, którego nagranie znalazło się na pierwszej płycie, odbył się w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, w piątek, 13 sierpnia 2021 r. Marcie Zalewskiej towarzyszyła jazzrockowa supergrupa, składająca się ze znakomitych muzyków młodego pokolenia.

„Wojciech Młynarski prawie całość” to 5 płyt z wspaniałymi tekstami mistrza pióra. W albumie znalazły się utwory w wykonaniu samego Wojciecha Młynarskiego jak również aktorów i piosenkarzy. Można tu usłyszeć Michała Bajora, Hannę Banaszak, Ewę Bem, Danutę Błażejczyk, Edytę Geppert, Annę German, Edytę Górniak, Katarzynę Jamróz, Bogusława Meca, Alicję Majewską i wielu innych artystów. Warto posłuchać.

Nagrania umieszczone na płycie „Janusz Skowron Polish Radio Jazz Archives 35” pochodzą z lat 1981-1998 i jak wszystkie inne w serii zostały wydobyte z radiowych archiwów. W większości dotychczas nie były publikowane na płytach. Każdy z utworów został opisany barwnie przez Tomasza Tłuczkiewicza w towarzyszącym albumowi tekście, a opisy uzupełniają cytaty z wypowiedzi o Januszu kolegów muzyków: Kazimierza Jonkisza, Krzesimira Dębskiego, Krzysztofa Ścierańskiego, Tomasza Stańki, Witolda Szczurka, Cezarego Konrada i Piotra Wojtasika.

Całość dwupłytowego albumu układa się w piękną dźwiękowo-graficzną autobiografię Mistrza, dlatego obok niewątpliwych walorów artystycznych i dokumentalnych wydawnictwo  to ma wielkie znaczenie poznawcze i edukacyjne - dzięki niemu można  zapoznać się z polską muzyką rozrywkową i klasyczną oraz z polską pieśnią patriotyczną w najlepszym  z możliwych, stylowym, wykonaniu.

Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie, poprowadzona przez swego dyrektora artystycznego Michała Klauzę, dokonała nagrania „Nędzy uszczęśliwionej” podczas koncertu w dniu 19 września 2021 roku, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, inaugurując swój Sezon Artystyczny 2021/2022. Partie wokalne i mówione wykonali Justyna Stępień – sopran, Justyna Reczeniedi – sopran, Sylwester Smulczyński – tenor, Robert Gierlach – bas-baryton i Wojciech Gierlach – bas. We fragmentach mówionych wziął również udział wybitny warszawski aktor, Krzysztof Wakuliński.

Psalmy mądrości odpowiadają na podstawowe pytanie „jak żyć” lub „jak pozostać dobrym człowiekiem”. Siedemnaście Psalmów błagalnych pojawiło się już na poprzedniej części wydawnictwa. Tym razem zaprezentowano kolejnych dziewięć wykonywanych wyłącznie a cappella i siedem Psalmów Syjonu, których tematem jest pochwała świątyni jerozolimskiej.

Na płytach, oprócz Chóru Polskiego Radia, występują też goście: belgijski zespół Oltremontano Antwerpen (Martin Bolterauer – cynk, Robert Schlegl – puzon, Juan Gonzalez Martinez – puzon i Cameron Drayton – puzon) na  CD 1 oraz Anna Zawisza – śpiew i Marcin Szelest – organy na CD 2.

Każda z poprzednich części nagrania Psalmów Mikołaja Gomółki zyskała duże uznanie, również ze względu na niezwykle staranne przygotowanie edytorskie serii. Wszystkie były nominowane do nagrody Fryderyk, zaś część pierwsza otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks 2019.

WOJTEK CUGOWSKI tak mówi o swojej płycie: Album „Nie czekaj na znak” to odzwierciedlenie moich fascynacji: rock, hard-rock, pop, dużo brzmień gitarowych z tym, co dziś jest niemal w zaniku: sola gitarowe. Niezależnie, czy utwór jest mocniejszy czy bardziej balladowy, każdy ma swój melodyjny temat wokalny i instrumentalny. Ta płyta to wyzwanie dla mnie jako wokalisty. Bycie śpiewającym gitarzystą to co innego, niż bycie wokalistą na pełen etat. W wielu utworach pojawiają się chórki, które są kluczową częścią poszczególnych kompozycji. Zależało mi, żeby śpiew był jednym z najważniejszych elementów na płycie.

Ten dwupłytowy album, na który nagrania Andrzej Ratusiński wybrał osobiście, stanowi najwszechstronniejszą chyba prezentację sztuki pianistycznej artysty występującego przez lata w najbardziej prestiżowych salach koncertowych Europy, nierzadko u boku takich dyrygenckich sław, jak Leonard Bernstein, Herbert von Karajan czy Wolfgang Sawallich.

Na płytach znajdziemy nagrania koncertów fortepianowych J.S. Bacha, F. Mendelssohna i E. Griega, a także studyjne oraz koncertowe rejestracje prezentujące Andrzeja Ratusińskiego w roli wybitnego interpretatora solowych transkrypcji dzieł Bacha, Liszta i kompozycji Chopina. Maciej Grzybowski opisuje szczegółowo zawartość albumu kończąc słowami artysty:

Z powodów, których mogę się tylko domyślać, te nagrania przeleżały w archiwach ponad czterdzie­ści lat. To szmat czasu, w którym zmieniałem się jako człowiek i dojrzewałem jako pianista dzięki osobistym kontaktom z najwybitniejszymi muzykami ubiegłego stulecia. Proszę więc moich Słuchaczy o potraktowanie tego zapisu jako rejes­tracji archiwalnych.

Płyta wydana w związku z Jubileuszem Krzysztofa Pendereckiego w roku 2013 r., zawiera utwory chóralne Mistrza (a cappella)z różnych okresów jego twórczości.  Chór Polskiego Radia pod dyrekcją Agnieszki Franków –Żelazny nagrał m.in. mszę Missa Brevis, Pieśń Chrubinów, hymny: O gloriosa Virginum, Veni Creator,  a także chóralne fragmenty wielkich dzieł kompozytora: De perofundis (z oratorium Siedem Bram Jerozolimy) , Agnus Dei(z Polskiego Requiem), Miserere mei , Dei (z Pasji wg św. Łukasza). Znakomite nagranie opatrzone jest wnikliwym komentarzem Małgorzaty Janickiej-Słysz na temat twórczości chóralnej Krzysztofa Pendereckiego.

WOJTEK CUGOWSKI tak mówi o swojej płycie: Album „Nie czekaj na znak” to odzwierciedlenie moich fascynacji: rock, hard-rock, pop, dużo brzmień gitarowych z tym, co dziś jest niemal w zaniku: sola gitarowe. Niezależnie, czy utwór jest mocniejszy czy bardziej balladowy, każdy ma swój melodyjny temat wokalny i instrumentalny. Ta płyta to wyzwanie dla mnie jako wokalisty. Bycie śpiewającym gitarzystą to co innego, niż bycie wokalistą na pełen etat. W wielu utworach pojawiają się chórki, które są kluczową częścią poszczególnych kompozycji. Zależało mi, żeby śpiew był jednym z najważniejszych elementów na płycie.

Płyta, będąca zapisem koncertu, zawiera siedem utworów autorstwa wszystkich członków formacji. Pełne pasji wykonanie nadaje kompozycjom żywiołowość i tworzy niepowtarzalny styl. „Talents” - w tym określeniu kryje się najbardziej trafna, choć lapidarnie ujęta, charakterystyka zespołu.

Seria Jazz.PL związana jest z przypadającą w 2022 roku 85. rocznicą powstania Programu 2 Polskiego Radia.

W repertuarze koncertu znalazły się kompozycje Fryderyka Chopina, w tym oczywiście cykl nagrodzonych mazurków. Program został jednak poszerzony o kompozycje Johannesa Brahmsa. Ich umieszczenie w programie recitalu jedynie na pierwszy rzut oka jest nieoczywiste w kontekście twórczości Chopina.

Jakub Kuszlik mówi o swoim wyborze w następujący sposób: Brahmsa i Chopina łączy wielowymiarowe podejście do muzyki. W swojej twórczości odnoszą się do klasycznych tradycji poprzedzających ich epokę, jednocześnie wzbogacając je o swój indywidualny i innowacyjny język muzyczny. Z drugiej strony muzyka obu kompozytorów zawiera w sobie bardzo silny ładunek emocjonalny. Takie dzieła od zawsze wzbudzały we mnie zainteresowanie i chętnie podejmowałem się próby ich odczytania oraz głębszego zrozumienia.

Prezentowane na płycie nagranie powstało przede wszystkim dzięki zaangażowaniu Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej, współwydawcy albumu, przy udziale Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.

Tomasz Radziwonowicz poprowadził osobiście w dniach 18 i 19 października 2021 roku, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, orkiestrę SINFONIA VIVA, a także Warszawski Chór Międzyuczelniany i Chłopięcy Chór ARTOS im. Władysława Skoraczewskiego. Partie solowe wykonali znakomici Anna Mikołajczyk-Niewiedział (sopran), Aneta Łukaszewicz (mezzosopran), Rafał Bartmiński (tenor) i Robert Gierlach (bas-baryton).

Świąteczny czas, świąteczne piosenki i świąteczny sposób, by cieszyć się muzyką. Kabaret OT.TO z dumą przedstawia swoją szczęśliwą - trzynastą i pierwszą zarazem! - płytę.

Dawno temu, za górami, za lasami… Fonograficzny debiut Kabaretu OT.TO (kaseta „Faux-Pas” z 1992 r.) ukazał się w czasach, gdy zapatrzeni w przestarzałe dziś nowinki XX wieku wynosiliśmy do piwnic i na strychy pudła z trzeszczącymi i szumiącymi płytami gramofonowymi.
A przecież to najpiękniejszy i najszlachetniejszy z nośników dźwięku: nieporęczny, za to angażujący uwagę i zmysły słuchacza.
Na szczęście, po latach winyle wróciły do łask.

Europa 67/21 to najnowszy projekt Sławka Jaskułke napisany w kwietniu 2021 roku na zaproszenie Polskiego Radia Programu Drugiego oraz Narodowego Centrum Kultury.

Rozbudowana kilkuczęściowa kompozycja jest połączeniem jazzu, swobodnej improwizacji, muzyki polifonicznej i poezji. Całość skomponowana została na zespół jazzowy oraz kwartet smyczkowy NeoQuartet, specjalizujący się w wykonawstwie współczesnej muzyki poważnej. W utworze wykorzystano wiersze Tadeusza Różewicza, Zbigniewa Herberta, Czesława Miłosza, Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Wisławy Szymborskiej.

Te bożonarodzeniowe pieśni są bliskie niemal każdemu z nas, przywołują bowiem dobro i ciepło wspólnych, rodzinnych chwil przy świątecznym stole. Piękna tradycja kolędowania sięga wczesnych wieków. Już od XIII stulecia, chodząc od domu do domu, wymieniano się darami i dobrymi życzeniami. I tak od ośmiu wieków, śpiewając i radując się kultywujemy ten piękny obrzęd. Dziś każdy z nas może w swoim domu podtrzymywać tę tradycję towarzysząc Dorocie Miśkiewicz, muzykom Pawła Tomaszewskiego i wspomaganemu przez dzieci Chórowi Polskiego Radia.

Prezentowana płyta jest artystyczną wizytówką trzydziestoletniego tenora. Long Long nagrał fragmenty ról, w których jest obsadzany  (Alfredo z Traviaty oraz Książę Mantui z Rigoletta Verdiego). Artysta prezentuje się też w ariach z oper, w których chciałby występować w przyszłości. Rozległą skalę swych możliwości prezentuje w arii Tamina z Czarodziejskiego fletu Mozarta. I oczywiście Moniuszko, który w osobie Long Longa zyskał nowego ambasadora. Mówi się, że arię Stefana z III aktu opery Straszny Dwór Long Long wykonał podczas Konkursu im. Stanisława Moniuszki w 2019 roku lepiej, niż niejeden Polak.

Wojciech Karolak zawsze interesował się kompozycją. Na studiach, na własny użytek, poznawał „Osnowy Orkiestrowki” Rimskiego-Korsakowa. Komponował niemal wszystko dla siebie i wiele dla innych, a jego bigbandowe aranże uchodzą za wyjątkowe. „Time Killers” to majstersztyk „orkiestrowki”, w kalejdoskopie stylów od Counta Basiego po Zawinula.

Stanisław Rybarczyk, dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie Zdroju złożył Piotrowi Baronowi takie zamówienie – Moniuszko na jazzowo – pod koniec 2012 roku właśnie. Artysta entuzjazmu nie okazał, co Rybarczyk teraz opisuje w tekście na płycie. Ostatecznie jednak Baron, zainspirowany słynnym wydawnictwem „Legrand Jazz”, powstałym pod koniec lat 50. ubiegłego stulecia, dwa i pół roku przed urodzeniem naszego znakomitego jazzmana, zmierzył się z tematem. Rybarczyk pisze, że jazzowy koncert podczas Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie, w sierpniu 2013 roku był „strzałem w dziesiątkę”, a publiczność „odjechała”.

Jan Krenz Diamentowe Batuty - to album dwupłytowy, pierwszy z serii 12 albumów polskich dyrygentów, laureatów Diamentowej Batuty.
Diamentowa Batuta to nagroda indywidualna przyznawana przez Zarząd Polskiego Radia "za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy Polskiego Radia”. Laureatami nagrody są dyrygenci: Jan Krenz, Stefan Rachoń, Stanisław Wisłocki, Antoni Wit, Krzysztof Penderecki, Kazimierz Kord, Stefan Stuligrosz, Jerzy Maksymiuk, Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Tadeusz Strugała i Jacek Kaspszyk.