Alternatywna

Steve Nash & Turntable Orchestra to nowatorski projekt mający na celu połączenie dwóch muzycznych światów – muzyki klasycznej i turntablismu, z wykorzystaniem brzmienia orkiestry, fortepianu i gramofonów obsługiwanych przez DJ-ów. Warstwę dźwiękową stanowi kompilacja muzyki elektronicznej, która jest realizowana na gramofonach w oparciu o zmiksowany materiał. Całość przedsięwzięcia skupia w sobie brzmienia charakterystyczne dla muzyki klasycznej, opracowywane jednak za pomocą narzędzi nowych stylów muzycznych, przede wszystkim elektroniki i jazzu. Naturalne dźwięki fortepianu i orkiestry przeplatane są scratchowanymi partiami generowanymi przez gramofony, które pełnią funkcję instrumentów solowych.

Rok 2019 był w Polsce Rokiem Stanisława Moniuszki. Kasia Moś uczciła pamięć o kompozytorze , dając niezapomniany koncert w sali NOSPR w Katowicach.
Zapis tego wyjątkowego wydarzenia ukazuje się na płycie "Moniuszko 200" z towarzyszeniem jednej z najlepszych orkiestr kameralnych w Europie - Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia.

Album składa się z płyty CD i DVD w wersji koncertowej. Za warstwę muzyczną i aranżację odpowiedzialni są: Mateusz Moś (skrzypce, brat Kasi) i Mateusz Kołakowski (fortepian).

Na scenie oprócz orkiestry i wokalistki pojawili się także muzycy zespołu Kasi: Mateusz Kołakowski (fortepian, instrumenty klawiszowe), Mateusz Moś (skrzypce, wokal, kompozycje/aranżacje) Maciej Magnuski (gitara basowa, syntezator basowy Moog) i Tomasz Mądzielewski (perkusja).

„No Plain Shortcuts” - debiutancki album Letters From Silence - przynosi 12 kompozycji nasyconych różnorodnymi inspiracjami. Z jednej strony ich utwory przywodzą na myśl avant-popowe eksperymenty ze Skandynawii, Niemiec czy Wielkiej Brytanii oraz folkowy klimat, z drugiej – za sprawą barwy wokalu Wawrzyńca Dąbrowskiego i chropowatych partii gitarowych Maćka Bąka – grunge’ową niepokorność. Naturalność jest tu artystycznym drogowskazem. Muzyką udaje się złapać nieokiełznane frazy płynące nie tyle z głowy, a bardziej, jak sami muzycy mawiają – „z trzewi”. W warstwie słownej przewijają się motywy bycia w drodze, ruchu, ucieczki, próby znalezienia miejsca człowieka i opisania jego emocjonalności. Płyta stanowi przepełnioną refleksją podróż po rozległych, surowych krajobrazach, ale i po wewnętrznej mapie zagubionego w rozpędzonej współczesności człowieka.

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

WERNYHORĘ stworzyła w roku 2019 trójka sanockich muzyków. Grająca na skrzypcach, wiolonczeli i historycznych instrumentach smyczkowych Anna Oklejewicz poznała grającego na lirze korbowej i kobzie Macieja Harnę. Maciej spotkał śpiewającą Darię Kosiek i jesienią cała trójka połączona miłością do tradycyjnych pieśni z Bojkowszczyzny, Łemkowszczyzny, Zakarpacia i Podola ruszyła na pierwszy wspólny koncert, na Słowację.

Wiosną 2020 roku Daria Kosiek otrzymała Stypendium MKiDN „Kultura w sieci” i tak zrodził się pierwszy muzyczny projekt WERNYHORY, „Bojkowski głos Bieszczadu”. Dwie nagrody na „Mikołajkach Folkowych” w tym samym roku były naturalną konsekwencją dobrze przepracowanego czasu pandemii. A potem nadeszła „Nowa Tradycja” w roku 2021.

W nagraniu płyty, która powstawała w styczniu i marcu 2022 roku, w Studiu Polskiego Radia S-4 im. Jerzego Wasowskiego, do zespołu WERNYHORA dołączyli Wojciech Lubertowicz grający na bębnach i duduku oraz gitarzysta basowy Marcin Pospieszalski, który całość wyprodukował muzycznie. Za stołem mikserskim w czasie nagrywania, miksowania i masterowania materiału zasiadł Tadeusz Mieczkowski.

„Problem z wiernością” to już drugi album artysty. Debiutancki krążek Janka Samołyka pt. „Wrocław”  wydało Polskie Radio  w 2010 roku. Pochlebne opinie, które zebrał ten album oraz liczne występy i wyróżnienia na festiwalach (zwycięzca konkursu debiutów – OFF Festival 2009, finalista Konkursu Młodych Zespołów – Jarocin 2010 oraz Nagroda Prezydenta Miasta Gdańsk na IX Festiwalu im. Grzegorza Ciechowskiego – Tczew 2012), pozwalają na  stwierdzenie, że Janek Samołyk  miał nie tylko udany debiut, ale ma już swoich odbiorców – zwolenników muzyki z pogranicza brytyjskiego rocka i poezji śpiewanej. Rok 2012 był dla Janka Samołyka również wyjątkowo udany. Artysta występował wtedy na Festiwalu Polskiej Piosenki  w Opolu oraz na koncertach w Chinach.

Płyta "Problem z wiernością" zawiera kilkanaście premierowych kompozycji, w których artysta często stawia na tekst w języku polskim. Album został nagrany wspólnie z zespołem, który towarzyszy Samołykowi na koncertach. Dzięki temu udało się przenieść na krążek energię znaną z występów na żywo, nad czym czuwał m.in.: Leszek Kamiński - producent  muzyczny i wielokrotny laureat Fryderyka.

Ta płyta jest dobrą propozycją dla każdego fana melodyjnego, przebojowego i gitarowego grania, który słuchając muzyki lubi czuć, że artysta traktuje go, jak partnera do rozmowy.

Są w historii rock'n'rolla wykonawcy nierozerwalnie przypisani do swojego pokolenia. Są w historii rock'n'rolla płyty, których już od pierwszych taktów, słuchało się, słucha i zawsze będzie słuchało sercem, pamiętając ten pierwszy raz. Nawet po trzydziestu latach! Zawsze poczujemy ten sam dreszcz i pewność, że to moje i nie oddam nikomu. Wartością takich płyt i to bezcenną jest przekaz! Dla mojego pokolenia rocznik 62 takim wykonawcą i taką płytą jest Brygada Kryzys z jej czarnym albumem. Nigdy nie grali czysto. Zawsze coś nie domagało i nigdy nie chodziło tu o miłe dla ucha muzyczne subtelności, aranżacyjne smaczki czy realizacyjne, nowatorskie popisy magów konsolety. Przekaz miał być bardzo prosty i na wieki: nie zgadzamy się na to co dostajemy od świata polityki i mamony. Byłem na tym koncercie w Trójce. Byłem też trzy dekady wcześniej na koncercie w Remoncie. Słuchałem ,,Centrali" i pomyślałem, że ciągle czekamy na sygnał, choć dziś na inny niż wtedy. Słuchałem ,,Fallen Fallen is Babylon" i pomyślałem, miał upaść, a nie upadł. Jest jeszcze potężniejszy, niż był kiedykolwiek. Słuchałem ,,To co czujesz, to co wiesz" i pomyślałem, patrząc wokół, że większość szuka aktualnej odpowiedzi. Szuka prawdy, którą kiedyś znali. Stali w bezruchu. Tak jak ja. Ja swoją znalazłem. Mało tego, dotarło do mnie, że nigdy jej nie zgubiłem. Poczułem się dobrze. Reszta niech szuka. Po to są takie płyty.

Polskie melodie ludowe w rytmach techno, na dodatek zagrane przez orkiestrę dętą!? To „Prawdziwie Polskie Techno” („True Polish Techno")! Na taką techno-awanturę czekaliśmy! Mózgiem projektu jest Michał Fetler, znany z Jazzbandu Młynarski Masecki i grupy Polmuz, który ze swą orkiestrą stworzył klubowe bomby, równocześnie zachwycające słowiańskim liryzmem i porywające surowym jazzowym sznytem.

Prawdziwie Polskie Techno to zupełnie nowy garnitur orkiestry dętej Fanfara Awantura, kojarzonej dotychczas z estetyką bałkańsko-punkową. Po wielu latach udawania Cyganów, nadszedł czas na swoisty coming-out i objawienie prawdziwie nafutrowanego, techno-polo-futurystycznego oblicza. Tradycyjna, na pozór, orkiestra dęta zaskoczy teraz biegłością w stylach Rave, Psytrance, Progressive, Minimal czy Detroit Techno, choć zagrane z klubową werwą utwory na motywach polki czy walcerka zdradzają, że awanturniczy tech-załoganci obeznani są też zarówno z muzyką Gorana Bregovica, Brandt Brauer Frick, jak i rozwibrowanym tanecznie jazzem gigantów z The Comet Is Coming i Sons Of Kemet.

To już trzeci z kolekcji albumów honorujących laureatów Nagrody Mediów Publicznych w kategorii Muzyka. Po pięciopłytowym zestawie Jana Ptaszyna Wróblewskiego i dwupłytowym wydawnictwie Piotra Beczały, w grudniu 2022 roku ukazał się podwójny album CD kolejnego laureata zatytułowany po prostu „JÓZEF SKRZEK”.