Pop

Album „moMtyle” to kolejny projekt muzyczny zespołu Brathanki. Płyta, która pod wieloma względami jest wyjątkowa. Tak naprawdę to pierwszy autorski projekt nagrany w aktualnym składzie po wieloletniej przerwie (nie licząc albumu „Brathanki grają Skaldów” i płyty z polskimi kolędami, na których zaśpiewała nowa wokalistka Agnieszka Dyk-Florkowska). Piosenki, które znajdują się na tym krążku, to przede wszystkim wewnętrzne brathankowe kompozycje, które nawiązują do wcześniejszej twórczości zespołu poprzez charakterystyczne brzmienie instrumentów akustycznych, takich jak akordeon, flet, czy skrzypce w połączeniu z mocną, rockową sekcją rytmiczną. Nie brakuje też melodyjek z folkowym zaśpiewem ubranych w ciekawą aranżację. Singiel „Mamo ja nie chcę za mąż” (kompozycja Janusza Mus), to lekka, śpiewna, wpadająca w ucho piosenka, do której tekst napisał towarzyszący zespołowi od samego początku Zbigniew Książek. Na płycie „moMtyle” znajdziemy również ciekawe opracowanie pięknej ludowej melodii z rejonu Rumuni – „Cyganie". Aby tradycji stało się zadość, do współpracy w nagraniach na płytę zespół zaprosił zaprzyjaźnionych kolegów muzyków: Sławka Bernego (instrumenty perkusyjne) i Leszka Szczerbę(klarnet). Nagranie zostało zrealizowane w studio nagrań Nieustraszeni Łowcy Dźwięków w Krakowie, a realizatorem był Darek Grela.

Archiwa muzyczne Polskiego Radia skrywają prawdziwe perełki! Czasem trzeba zbiegu kilku nieoczywistych wątków, by takie nagrania dotarły do szerokiego kręgu słuchaczy. To właśnie historia płyty „Dotyk” Renaty Lewandowskiej!

W 2015 roku, kilkunastoletni wówczas Krystian Zieliński usłyszał i zobaczył Renatę Lewandowską w telewizyjnych nagraniach z opolskiego festiwalu w roku 1977. Przez kilkanaście miesięcy poszukiwał kontaktu do Artystki, którą odnalazł dopiero w 2017 roku w… USA, jako malującą artystkę Renatę Roberts, która śpiewać przestała czterdzieści lat wcześniej.

„Moda” to długo oczekiwana druga płyta Hani Stach. Artystka zdążyła już dojrzeć pod względem muzycznym jak i emocjonalnym. Nowy album to nowoczesny pop z dużą ilością gitar oraz odrobiną elektroniki.  Płytę promuje tytułowa piosenka  „Moda”. Na płycie znajduje się również  utwór  „Bez ciebie”  powstały  w wyniku współpracy Hani z Judem Friedmanem - znanym amerykańskim kompozytorem, który pisał muzykę dla takich sław jak m. in.: Whitney Houston, Rod Steward, Tina Turner i  Ray Charles oraz Mattem Noble, których Hania Stach poznała przy okazji projektu „Poland…why not?”. Producentem płyty jest Mikołaj Majkusiak, w nagraniach udział wziął zespół Hani w składzie: Wiktor Tatarek (gitary), Tomasz Zieliński (bas), Przemek Kuczyński (perkusja), Mikołaj Majkusiak (klawisze). Gościnnie pojawia się też znakomity polski basista Wojtek Pilichowski oraz Jagoda Stach, siostra Hani, aktorka, z którą artystka nagrała duet pt. „I Want No Other”. 

Rok 2019 był w Polsce Rokiem Stanisława Moniuszki. Kasia Moś uczciła pamięć o kompozytorze , dając niezapomniany koncert w sali NOSPR w Katowicach.
Zapis tego wyjątkowego wydarzenia ukazuje się na płycie "Moniuszko 200" z towarzyszeniem jednej z najlepszych orkiestr kameralnych w Europie - Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia.

Album składa się z płyty CD i DVD w wersji koncertowej. Za warstwę muzyczną i aranżację odpowiedzialni są: Mateusz Moś (skrzypce, brat Kasi) i Mateusz Kołakowski (fortepian).

Na scenie oprócz orkiestry i wokalistki pojawili się także muzycy zespołu Kasi: Mateusz Kołakowski (fortepian, instrumenty klawiszowe), Mateusz Moś (skrzypce, wokal, kompozycje/aranżacje) Maciej Magnuski (gitara basowa, syntezator basowy Moog) i Tomasz Mądzielewski (perkusja).

„Był to nasz pierwszy koncert po wielomiesięcznej przerwie wywołanej stanem wojennym.” (Zbigniew Hołdys)

Prezentujemy album „LIVE” – pierwszą koncertową płytę zespołu Perfect, z nagraniami zarejestrowanymi podczas pamiętnego koncertu, który odbył się podczas stanu wojennego, w październiku 1982 r. w warszawskim klubie Stodoła. Jest to  drugi (po „Białej Płycie”) album z serii reedycji płyt gramofonowych, z nagraniami stworzonymi przez Redakcję Nagrań Muzyki Rozrywkowej Polskiego Radia.

Album składa się z płyty CD, zawierającej po raz pierwszy publikowany, cyfrowy, współcześnie opracowany zapis dźwięku z oryginału płyty długogrającej oraz utworów bonusowych, które nie ukazały się na oryginalnej płycie winylowej.

Album jest niezwykłym upominkiem artystki dla jej wiernych fanów w 35 rocznicę pracy na scenie.  We wstępie do płyty Maria Szabłowska napisała: ”Mówi się o niej (…), że jest piosenkarką ekskluzywną. Nie ma jej w prasie kolorowej, nigdy nie śpiewa pod publiczkę. Jest wybredna w doborze repertuaru. Nie zabiega o rozgłos. A ludzie i tak przychodzą na koncerty, kupują płyty. Na eliminacjach do festiwali czy różnych telewizyjnych talent shows młodzi ludzie bardzo często śpiewają jej piosenki. Dlaczego? Bo piosenki Grażyny zawsze są o czymś. Na tej płycie znajdą Państwo zarówno jej wielkie przeboje, jak i utwory z ostatniej płyty „Przepływamy”. Darek Janus, kompozytor i pianista, już dobrych kilka lat temu postawił sobie za cel, że musi nagrać płytę z Łobaszewską. Uzbierał 11 piosenek i przyjechał z nimi do Grażyny do Gdyni. Ona jeszcze tego samego dnia odpowiedziała – Darek, one wszystkie są moje.”

„eMIGRACJA“ to muzyczny projekt urodzonej w Polsce, a żyjącej w Niemczech wokalistki Anny Nova i polsko-austriackiej autorki tekstów, Eli Madreiter. 
Muzycznie „eMIGRACJA” porusza się pomiędzy trip-hopem, pulsująco-elektrycznymi beatami, a NuJazzem. Przedsięwzięcie to zakłada kuturalno-muzyczną wymianę między polskimi i niemieckimi artystami, dlatego też zaprezentowane na płycie teksty zostały napisane po polsku i po niemiecku.
Zmysłowy głos Anny Nova, poetycka wrażliwość Madreiter oraz niebanalna muzyka pozwoliły uczynić z tego projektu prawdziwie niezapomnianą muzyczną ucztę dla ucha.

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

„Countdown” to czwarty studyjny album Dawida Kwiatkowskiego.
Jest to pierwszy album wokalisty, na którym nie zostały użyte żadne żywe instrumenty oraz taki, na którym znajdują się utwory tylko w języku angielskim.
„Countdown” jest w całości wyprodukowany przez kanadyjskiego producenta Konrada OldMoneya.

WOJTEK CUGOWSKI tak mówi o swojej płycie: Album „Nie czekaj na znak” to odzwierciedlenie moich fascynacji: rock, hard-rock, pop, dużo brzmień gitarowych z tym, co dziś jest niemal w zaniku: sola gitarowe. Niezależnie, czy utwór jest mocniejszy czy bardziej balladowy, każdy ma swój melodyjny temat wokalny i instrumentalny. Ta płyta to wyzwanie dla mnie jako wokalisty. Bycie śpiewającym gitarzystą to co innego, niż bycie wokalistą na pełen etat. W wielu utworach pojawiają się chórki, które są kluczową częścią poszczególnych kompozycji. Zależało mi, żeby śpiew był jednym z najważniejszych elementów na płycie.