Limboski - Ucieczka Saula [CD]

Rozpisana na dziesięć piosenek opowieść Limboskiego o współczesnym świecie, kraju nad Wisłą oraz człowieku w miłosno-sceptycznym związku z rzeczywistością XXI wieku.

Przez ostatnich pięć lat - tyle czasu minęło od premiery jego ostatniego albumu z piosenkami po polsku - Limboski był… bardzo zajęty. Po wybuchu pandemii, gdy w Polsce zamarło życie koncertowe, wyjechał do Berlina. Z początku pracował poza branżą muzyczną, ale szybko do niej wrócił - jako wykładowca British and Irish Institute for Modern Music (BIMM), właściciel własnego studia nagraniowego, no i, przede wszystkim, jako aktywny twórca. Wydał trzy albumy z coverami (cykl„Home Tapes”) i świetną, angielskojęzyczną płytę „Duality” w duecie z Amerykaninem Rev.Reyem. I stale tworzył nowe, w pełni autorskie piosenki. Last but not least: dwukrotnie został ojcem.

Sensacyjne odkrycie z archiwum Radia Lublin: jazzowe nagrania braci Ryszarda i Krzysztofa Olesińskich, muzyków pierwszego składu Maanamu.

Okładkę pierwszego albumu Maanamu zdobi zdjęcie autorstwa krakowskiego fotografika Jacka Szmuca: obok Kory, lidera Marka Jackowskiego, Ryszarda Olesińskiego na tle busa marki Volkswagen – tzw. ogórka - pozuje też basista Krzysztof Olesiński, który wziął udział w nagraniach, jednak nie jako regularny członek grupy (z którą występował od kilku lat), a jako przyjaciel i niezawodny muzyk sesyjny.

Historyczna sesja nagraniowa Maanamu miała miejsce na przełomie sierpnia i września 1980 r. w studiu Radia Lublin i oprócz narodzin legendy, zaowocowała też fenomenalnym - przez kilka dekad zapomnianym – muzycznym projektem. Jego bohaterami są właśnie bracia Olesińscy: Ryszard i zmarły w 2023 r. Krzysztof.

Nowy album artysty, który modom się nie kłania i w którego głosie brzmią i czysta poezja, i proza nie zawsze wypełnionego poezją życia.

Najszczerszy z piewców szczerości w muzyce, nadwrażliwy twardziel, wędkarz i (były) bokser. Tak śpiewa tylko on. Tak czuje prawie każdy (ale rzadko się do tego przyznaje). Marek Dyjak, przekroczywszy jubileuszową granicę pięćdziesiątego roku życia, w pięknym stylu zrywa z własnym postanowieniem sprzed kilku lat i… nie kończy kariery nagraniowej. Jego najnowszy album - ten, którego według zapowiedzi miało nigdy nie być! - to zbiór dziesięciu nasyconych emocjami piosenek o zakrętach życia dojrzałego mężczyzny.

Na swojej nowej płycie, nagrywanej podczas kilku sesji w studiu Cavatina w Bielsku-Białej, Dyjak zaśpiewał teksty Ernesta Brylla, Jana Kondraka, Jacka Kleyffa, Mariana Hemara, Artura Majewskiego i Jacka Musiatowicza. Piosenki skomponowali Przemysław Gintrowski, Marek Tarnawski, Michał Lorenc, Bolesław Horowicz, Piotr Mikołajczak, Mateusz Kołakowski, Artur Majewski i Jacek Musiatowicz.