Dziecięca

Pełny tekst książki został nagrany w formie słuchowiska, gdzie ok. 30 aktorów wcieliło się w role postaci zamieszczonych w książce.
Aktorskie wykonanie tekstu zostało oprawione efektami dźwiękowymi oraz muzyką.
Historia przedstawiona jest w sposób prosty i zrozumiały, specjalnie dla młodego słuchacza. Znaleźć w niej można odpowiedzi na takie pytanie jak: Czy Papież był urwisem? Ile strzelił bramek? Czy lubił czytać książki?
Śledzimy w niej dzieciństwo i młodość Papieża, uczestniczymy w jego trudnych wyborach oraz drodze kapłańskiej. Nie jest to jednak opowieść biograficzna, lecz wartka oraz pełna ciepła i humoru historia.

Dziecięcy zespół „Korniki” tworzą dzieci z Rypina i okolic w wieku 6 - 13 lat, które regularnie ćwiczą swój warsztat wokalny pod okiem Czarka Kubackiego. Wielokrotnie brały udział i zdobywały nagrody w konkursach wojewódzkich, ogólnopolskich i międzynarodowych.
Po sukcesie pierwszej płyty, wydanej również przez Polskie Radio, zespół przystąpił do pracy nad drugim albumem.

Wykonawca: Korniki
Data Produkcji: 2012

Płyta z piosenkami dla dzieci w wieku 6-9 lat, zawierająca 12 przebojowych utworów w stylu rock&rolla z lat 50. i muzyki folk. Płyta zawiera również jako bonus utwory w wersji karaoke.

Korniki - zespół dziecięcy z Rypina, zdobywca wielu nagród na ogólnopolskich przeglądach. Dodatkowo w nagraniu wykorzystano zespół akompaniujący złożony z tradycyjnych akustycznych instrumentów.

Komponowanie muzyki dla dzieci i młodzieży zawsze było i jest dla mnie radosnym przeżyciem. Możliwość nawiązania dialogu z młodym artystą, wzbogacenia jego wyobraźni o nowe wartości, stanowi dla kompozytora zadanie o tyle trudne, co pociągające. Przywołując znane powiedzonko o stykających się skrajnościach, mogę powiedzieć, że z biegiem lat coraz lepiej czuję świat dziecka z jego radościami, „wesołymi smutkami” i wszechogarniającym optymizmem.

Odkąd istnieje Polskie Radio, nadaje program dla najmłodszych słuchaczy. Dawno, na początku, były to audycje „na żywo”. Wiemy o nich sporo, bo zachowały się stosowne dokumenty i wspomnienia radiowców, ale nie zachował się, niestety, najdawniejszy dźwięk.

Odkąd zaś Polskie Radio rejestruje swój program, rośnie ogromne archiwum audycji dla dzieci. Właśnie sięgamy do niego. Do tych „staroci”, które wcale nie muszą porastać kurzem na półkach. Utwory z taśm radiowych postanowiliśmy przegrywać na takie płyty, które będą się nadawały do współczesnych odtwarzaczy. Żeby można ich było znów słuchać – już nie w programie radiowym, ale kiedy kto zechce – w domu, w samochodzie, w przenośnym odtwarzaczu w podróży.

„Przygody Dory i Flory”, to wyśmienite - zarówno pod względem literackim jak i muzycznym - słuchowisko dla dzieci.

Powstało 45 lat temu, ale nie ta (okrągła w końcu) rocznica jest powodem dla którego warto i trzeba je przypomnieć. Stworzyły je same znakomitości, a to: Eric Linklater, świetny pisarz angielski, który w roku 1944 napisał książkę „The Wind On The Moon”, uhonorowaną rok później niezwykle prestiżową brytyjską nagrodą literacką Carnegie Medal; Andrzej Nowicki, świetny poeta, pisarz i tłumacz, który książkę tę spolszczył (Wiatr z księżyca, 1960), a następnie zaadaptował jej fragment dla potrzeb Redakcji Dziecięcej Polskiego Radia, opatrując dodatkowo uroczymi tekstami piosenek; Jerzy Wasowski, który jak zwykle stworzył kompozycje pełne finezji, polotu i melodii, mimo iż w tym samym czasie pracował nad X i XI Kabaretami Starszych Panów, w których aż roiło się od superprzebojów (chociażby "Jeżeli kochać to nie indywidualnie", "To było tak", "Kaziu, zakochaj się!", czy też "Na ryby"), niezwykle zasłużona reżyserka radiowa Wanda Tatarkiewicz-Małkowska, no i na koniec plejada wykonawców, by wspomnieć tu tylko Kobietę Pracującą - Irenę Kwiatkowską, Zagłobę - Kazimierza Wichniarza, Andrzeja Boguckiego, Karolinę Lubieńską i Jerzego Pichelskiego (to jego ostatnia rola w Radiu), a przecież to tylko niektórzy z nich. 

"W malowanych sankach" to płyta zawierająca tradycyjne polskie pastorałki i kolędy życzące, popularne dawniej, w czasach, kiedy ludzie powszechnie kolędowali po domach i przyjmowali kolędników. Kolędy życzące służyły zgodnie ze swoją nazwą składaniu życzeń w okresie Bożego Narodzenia i Nowego Roku. Wierzono, że aby się wiodło w Nowym Roku, wszyscy w rodzinie byli zdrowi i szczęśliwi należy przyjąć życzenia od kolędników, a w zamian za to hojnie ich obdarować świątecznymi przysmakami i napitkami. Kolędowanie w okresie karnawału było więc dawniej ważnym elementem życia, służyło zabawie i ważnemu obyczajowi składania życzeń noworocznych. Ludzie świętowali śpiewając i tańcząc.

Kolędnicy przebierali się za zwierzęta: kozę, bociana, niedźwiedzia, turonia, a także postaci występujące w historii narodzenia Jezusa: pasterzy, anioła, króla Heroda, trzech króli. A gwiazdor idące na przedzie z gwiazdą niósł światło i nadzieję, że zima się skończy, jasność zwycięży ciemność, a dobro pokona zło. I my w to wierzymy... Kolędujmy całą nockę aż do rana!