Portrety współczesnych kompozytorów polskich - Magdalena Długosz [CD]

MUZYKA POLSKA DZISIAJ – PORTRETY WSPÓŁCZESNYCH KOMPOZYTORÓW POLSKICH

W wyniku współpracy Polskiego Centrum Informacji Muzycznej z Polskim Radiem S. A., przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ukazały się pierwsze płyty nowej serii „Muzyka Polska Dzisiaj – Portrety Współczesnych Kompozytorów Polskich”. Wydanych zostało 10 monograficznych płyt kompaktowych audio poświęconych twórczości współczesnych kompozytorów polskich różnych generacji, mieszkających i działających w Polsce i poza granicami kraju, twórców, którzy pomimo znaczącego dorobku nie posiadali dotąd własnej, monograficznej płyty: Zbigniewa Penherskiego (ur. 1935), Lidii Zielińskiej (ur. 1953), Magdaleny Długosz (ur. 1954), Tadeusza Wieleckiego (ur. 1954), Anny Zawadzkiej-Gołosz (ur. 1955), Jacka Grudnia (ur. 1961), Jarosława Siwińskiego (ur. 1964), Michała Talmy-Sutta (ur. 1969), Ewy Trębacz (ur. 1973) oraz Aleksandra Kościowa (ur. 1974).

Dzięki ścisłej współpracy z kompozytorami, płyty zawierają reprezentatywne dla twórców zestawy utworów w najbardziej cenionych przez nich wykonaniach. Nagrania pochodzą głównie ze zbiorów Biblioteki-Fonoteki Związku Kompozytorów Polskich (POLMIC) oraz z Archiwum Polskiego Radia. Są to przede wszystkim rejestracje festiwali „Warszawska Jesień” i „Warszawskie Spotkania Muzyczne”, cyklów koncertowych „Generacje”, „Portrety Kompozytorów”, „Muzyka Teraz” oraz najwybitniejsze nagrania studyjne Polskiego Radia. Dzięki dużemu zaangażowaniu twórców oraz wielu innych osób i instytucji, zasoby te zostały wzbogacone o pozycje z prywatnych archiwów kompozytorów (głównie ich własne realizacje muzyki elektroakustycznej) oraz cenne nagrania studyjne i koncertowe powstałe w innych ośrodkach,.

Płyty mają promować również wykonawców, którzy chętnie zgodzili się na udział w projekcie. Poza znakomitymi wykonaniami najlepszych orkiestr radiowych (NOSPR, POR i Amadeus), na płytach zostały wydane świetne kreacje wielu innych najwybitniejszych polskich i zagranicznych zespołów, dyrygentów oraz solistów.

Książeczki zawierają informacje o kompozytorach (w tym – eseje na temat ich twórczości autorów przez nich samych rekomendowanych), utworach i wykonawcach w języku polskim i angielskim.

Magdalena Długosz

Ukończyła kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie pod kierunkiem Krystyny Moszumańskiej-Nazar (1978), a także teorię muzyki u Józefa Patkowskiego. Od 1979 prowadzi zajęcia dydaktyczne w Studiu Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie. Tu zrealizowała swoje pierwsze utwory. Kolejne powstawały w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie, EMS w Sztokholmie, EAS w Bratysławie, Studiu GRAME (Groupe de Recherche Appliquée en Musique Electroacoustique) w Lyonie.

Utwory Magdaleny Długosz wykonywane były na festiwalach muzyki współczesnej w Polsce (Warszawa, Poznań, Wrocław, Gdańsk, Kraków) i za granicą (Norymberga, Kolonia, Berlin, Drezno, Hamburg, Sztokholm, Oslo, Bratysława, Lyon, Seul, Taegu, Waszyngton, Strasburg, Stuttgart, Bourges, Lwów, Mińsk).

Od 1999 jest członkiem Komisji Repertuarowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”.

[1]

Zakopane Liryki na klarnet elektronicznie modyfikowany i komputerową warstwę dźwiękową (1999-2000) 12’08’’

Nagranie studyjne: Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej

w Krakowie, 2000; Wojciech Komsta – klarnet, Magdalena Długosz – kompilacja

warstwy instrumentalnej i elektroakustycznej.

[2]

Océan Cité – oktofoniczna kompozycja elektroakustyczna do francuskiego projektu baletowego P. Deloche’a (2007) 10’05’’

[3]

Poza Ciszę – oktofoniczna kompozycja elektroakustyczna (2007-2008) 22’24”

[4]

Ombraggio na skrzypce i warstwę elektroakustyczną (2002-2003, 2013)) 16’24’’

Nagranie studyjne: Studio S2 Polskiego Radia w Warszawie, 2013;

Dagna Sadkowska – skrzypce; Ewa Guziołek-Tubelewicz – reżyseria dźwięku.

[5]

TaBar na kontrabas elektronicznie transformowany i komputerową warstwę

dźwiękową (1998-2000) 13’58’’

Nagranie studyjne: Studio S4 Polskiego Radia w Warszawie, 2001;

Tadeusz Wielecki – kontrabas; Ewa Guziołek-Tubelewicz, Barbara Okoń-Makowska

– reżyseria dźwięku.