Polish Radio Jazz Archives vol. 31 - Jazz Jamboree '66 vol. 3

Płytę tę rozpoczynają dwa nieznane szerzej nagrania Sekstetu Komedy z roku 1957, zarejestrowane w  Polskim Radiu Gdańsk, następne dwa, zarejestrowane z kolei w Polskim  Radiu Poznań, w tym jedna z wczesnych kompozycji K. Komedy współautorstwa Jana Wróblewskiego pt. „That Second”.

Kolejne nagranie zostało wykorzystane w filmie „Niewinni Czarodzieje”, a nagrane zostało przez kwartet kompozytora w Polskim Radiu Warszawa w roku 1959. W dalszych nagraniach bierze udział szwedzki saksofonista Bernt Rosengren i Trio Krzysztofa Komedy. To kompozycje z filmu „Nóż w wodzie” nagrane w Polskim Radiu w Warszawie oraz podczas festiwalu Jazz Jamboree’61.

Płytę kończą cztery nagrania Tria Krzysztofa Komedy zarejestrowane podczas festiwalu Jazz Jamboree’62.  Są to: „Pierwsza etiuda baletu jazzowego”, melodia z filmu „Alicja w krainie czarów” Franka Churchilla oraz dwie kompozycje z filmu „Nóż w wodzie”. Wraz z Krzysztofem Komedą grającym na fortepianie w nagraniu wzięli udział: Roman „Gucio” Dyląg – grający na kontrabasie  i Rune Carlson – na perkusji.

Na płycie zamieszczono nagrania formacji kierowanych przez Andrzeja Trzaskowskiego, które zarejestrowano podczas festiwalu Jazz Jamboree ’62, jak również w Studio 1 Polskiego Radia w Warszawie w tym samym roku.

Album zawiera nagrania legendarnego zespołu The Wreckers, z którym Andrzej Trzaskowski koncertował  na festiwalach w Newport i Waszyngtonie oraz w klubach jazzowych Nowego Jorku, San Francisco i Bostonu właśnie w 1962 roku. Na płycie znajdują się również nagrania kwintetu oraz Trio Andrzeja Trzaskowskiego.

Prezentujemy nagrania z koncertu w krakowskich Jaszczurach jaki odbył się w listopadzie 1978 roku, z koncertu, który miał być jakby próbą generalną przed nagraniem amerykańskim dla wytwórni Capitol w Nowym Yorku.

Dodatkowo dwa nagrania prawie nieznane z tytułami polskojęzycznymi, których Zbigniew Seifert nie stosował: „Czekając na deszcz” nagrany ze Studio Jazzowym Polskiego Radia p/d Jana Ptaszyna Wróblewskiego oraz „Ten niezastąpiony” nagrany w kwartecie w roku 1970, kiedy Seifert jeszcze grał na saksofonie altowym.

NOVI Singers „ My Own Revolution” – Kolejna  płyta  z serii Polish Radio Jazz Archives. Album zawiera utwory kwartetu wokalnego NOVI SINGERS, który w latach 1968 – 1971 tworzyli: Ewa Wanat, Bernard Kawka (leader) Janusz Mych i Waldemar Parzyński.

Kwartet NOVI Singers w swym szczytowym momencie (z okresu którego nagrania prezentujemy) był autentycznie czołowym zespołem wokalnym świata. Porównywany z amerykańskim triem Lambert-Hendricks-Ross. Jazz Podium Magazine postawił zespół na pierwszym miejscu wśród europejskich grup wokalnych.

Zespół zadebiutował w roku 1965 w Sali Filharmonii Narodowej i w tym samym roku otrzymał Grand Prize na 15 Międzynarodowym Festiwalu w Zurichu w Szwajcarii. W roku 1967 kwartet grał w paryskiej Olympii w ramach międzynarodowej trasy koncertowej. Pierwsze płyty to „TORPEDO”, „NOVI – Bossa Nova”, oraz wydana w Niemczech „NOVI in Wonderland”.

Edward Czerny & His Orchestra to pozycja dla wielu fanów jazzu będąca zapewne zaskoczeniem,ale właśnie ten big-band gdy tylko była taka potrzeba wykonywał z powodzeniem repertuar jazzowy. Grano  utwory bardziej melodyjne ale na pewno zdecydowanie swingowe.

Prezentujemy Państwu kompozycje m.in. Glena Millera, Quincy Jonesa, Duka.Ellingtona, Dizzy Gillespiego, ale i Edwarda Dyląga  oraz Edwarda Czernego czy  Amerykanina Paula Glass’a stypendysty u Witolda Lutosławskiego. W kompozycji Karela Krautgartnera  „Concertino for clarinet and band”  wspaniałe solo klarnetowe zagrał Henryk Rzeźniczek jak wszyscy saksofoniści orkiestry będący wirtuozem również  tego instrumentu.

W wielu nagraniach słychać wspaniałą trąbkę Józefa Mizery wspierającego później również orkiestry Andrzeja Trzaskowskiego i Jana Ptaszyna Wróblewskiego.

Od roku 1964 ta sama orkiestra pod nazwą Orkiestra Jazzowa Polskiego Radia p/d Andrzeja Kurylewicza wykonywała kompozycje zdecydowanie jazzowe i jej poświęcimy kolejną płytę.

Album prezentuje przede wszystkim występ wspaniałej wokalistki jazzowej z Holandii  o międzynarodowej renomie Rity Rays, która wystąpiła w Warszawie z Trio Pim’a Jacobsa, z którym wiernie koncertowała przez całe dziesięciolecia. Już w roku 1956 Rita Rays nagrywała w Columbia Studios w Nowym Yorku z Art. Blakey iJazz Messengers, a producentem nagrań był George Avakian.

Album „Jazz Jamboree ’63”  zawiera 14 utworów w wykonaniu Rity, utwór J.Kosmy pt. „Atumn Leaves” w wykonaniu Pim Jacobs Trio, standardy w wykonaniu  wibrafonisty Jerzego Miliana,któremu akompaniuje sekcja Krzysztofa Komedy z Maciejem Sizinem na basie i Leszkiem Dudziakiem na perkusji. Płytę kończy utwór, temat filmowy Krzysztofa Komedy pt. „What’s Up Mr. Basie” w wykonaniu Kwintetu Krzysztofa Komedy z Michałem Urbaniakiem, Tomaszem Stańko, Maciejem Suzinem i Czesławem Bartkowskim.

Trzecią  płytę –kronikę  Festiwalu Jazz Jamboree ’63  otwiera kwartet Zbigniewa Namysłowskiego znanym standardem Jerome Kerna „Ol, Man River” w bardzo ciekawej aranżacji.Kwintet Andrzeja Trzaskowskiego z Namysłowskim i Urbaniakiem prezentuje m.in.wariacje jazzową na temat melodii ludowej, którą kompozytor i wykonawca sam zapowiada i objaśnia. Ekipa z Gdańska to kwintet Alka Musiała z  Ryszardem Kruzą i Włodzimierzem Nahornym  w bardzo pięknej kompozycji Matt Dennis’a„Angel Eyes”.  Druga część płyty to dwie kompozycje Krzysztofa Komedy w wykonaniu jego kwintetu w którym po raz pierwszy gra Tomasz Stańko.

Prezentujemy Państwu  pierwszą płytę-kronikę Festiwalu Jazz Jamboree z roku 1964., na której umieściliśmy zarejestrowany występ genialnego basisty węgierskiego Aladara Pege wraz z Wojciechem Karolakiem grającym na fortepianie i Andrzejem  Dąbrowskim na perkusji. Płytę  otwiera występ dwóch wspaniałych muzyków niemieckich, braci Kühn, po raz pierwszy w owym czasie goszczących w Polsce - przy czym pianista Joachim był obywatelem NRD, a klarnecista Rudolf NRF. Kwintet Andrzeja Trzaskowskiego wykonuje premierowo jedenastominutową kompozycję Tomasza Stańki pt. „Kwinty”, a relacje festiwalową kończy „Django” Johna Lewisa w wykonaniu wspaniałego The Pim Jacobs Trio z Holandii.

Polish Radio Jazz Archives vol. 22 – to kolejna, trzecia już kronika festiwalu Jazz Jamboree z roku 1964. Na płycie zarejestrowane są występy: międzynarodowej formacji Flavio Ambrosetti All Stars (George Gruntz, Pierre Favre, Tadeusz Wójcik, Franco Ambrosetti), legendarnego dziś Polish Jazz Quartet (Wróblewski, Karolak, Sandecki, Dąbrowski), Kwintetu Krzysztofa Komedy oraz Kwartetu Zbigniewa Namysłowskiego.

„Mieczysław Kosz” to już dziesiąta część, wydawanej przez Agencję Muzyczną Polskiego Radia S.A., serii „Polish Radio Jazz Archives”.

Ostatni w tym roku album serii zawiera nagrania pianisty Mieczysława Kosza. Przedwcześnie, tragicznie zmarły pianista i kompozytor nie zdążył zarejestrować wielu swoich utworów i kompozycji. Prezentujemy Państwu aż dziewięć niepublikowanych do tej pory utworów, w tym trzy kompozycje własne Mieczysława Kosza. Nagrań dokonano w latach 1969-71 w Warszawie. Pomimo pewnych niedoskonałości technicznych prezentowanych nagrań, fortepian Kosza brzmi świetnie, a płyty słucha się z poczuciem wielkiej straty jaką odniosła polska pianistyka z powodu przedwczesnej śmierci wspaniale rozwijającego się artysty.

Dziś już raczej tak się nie gra, a na pewno trudno usłyszeć tak grających muzyków na żywo.

Wśród wykonawców znalazły się same gwiazdy wczesnych lat sześćdziesiątych: amerykański mistrz klarnetu Albert Nicholas i  Emil Mangelsdorff Swingtet w nagraniach, Elizabeth Charles, Orkiestra Zygmunta Wicharego, Jeanne Johnstone – Schiele, Oktet Jerzego “Dudusia” Matuszkiewicza, Big Band Jana Tomaszewskiego i New Orleans Stompers.

Big City Blues & Howlin’ Wolf to już 19-ta część serii Polish Radio Jazz Archives. Płyta zawiera relację z koncertu w Warszawie formacji bluesowej z USA.

Był to pierwszy po 1945 roku koncert gwiazd bluesa w Polsce, który odbył się podczas Festiwalu Jazz Jamboree’64. W skład Big City Blues wchodzili m.in.: Willie Dixon i Sunnyland Slim. Gościnnie z zespołem Big City Blues wystąpił Howlin’ Wolf.

Jazz Jamboree’62 vol. 2  to szósta  płyta z serii Polish Radio Jazz Archives stanowiąca drugą cześć  festiwalowej kroniki.  Znalazły się na niej nagrania Kwintetu Andrzeja Kurylewicza, tria węgierskiego pianisty Atilli Garaya z czeskim basistą Janem Arnetem i Andrzejem Zielińskim na perkusji, dwa wokalne standardy zaśpiewane przez Wandę Warską z towarzyszeniem Tria Wojciecha Karolaka, gdańskiego BigBandu Jana Tomaszewskiego, Swingtetu Jerzego Matuszkiewicza, jak również wulkanu energii New Orleans Stompers i radzieckiego Vadim Sakun Sekstet .

W roku 1967 Festiwal Jazz Jamboree obchodził 10. urodziny. Organizatorzy zadbali, żeby w tej niezwykłej, jak na tamte czasy i miejsce, jubileuszowej imprezie, wzięli udział naprawdę znaczący muzycy z całego świata. Zaproszono niemal sześćdziesięciu wykonawców z kraju i zagranicy, a także wielu międzynarodowych działaczy i krytyków jazzowych.

Nic więc dziwnego, że pełen tytuł płyty: „Polish Radio Jazz Archives 33  – Jazz Jamboree '67 vol. 1” sugeruje, że w serii mogą się pojawić w przyszłości kolejne wydawnictwa dokumentujące tę edycję najsłynniejszego festiwalu jazzowego w (jak wówczas mówiono i pisano) Europie Wschodniej.

Ten dwupłytowy album, na który nagrania Andrzej Ratusiński wybrał osobiście, stanowi najwszechstronniejszą chyba prezentację sztuki pianistycznej artysty występującego przez lata w najbardziej prestiżowych salach koncertowych Europy, nierzadko u boku takich dyrygenckich sław, jak Leonard Bernstein, Herbert von Karajan czy Wolfgang Sawallich.

Na płytach znajdziemy nagrania koncertów fortepianowych J.S. Bacha, F. Mendelssohna i E. Griega, a także studyjne oraz koncertowe rejestracje prezentujące Andrzeja Ratusińskiego w roli wybitnego interpretatora solowych transkrypcji dzieł Bacha, Liszta i kompozycji Chopina. Maciej Grzybowski opisuje szczegółowo zawartość albumu kończąc słowami artysty:

Z powodów, których mogę się tylko domyślać, te nagrania przeleżały w archiwach ponad czterdzie­ści lat. To szmat czasu, w którym zmieniałem się jako człowiek i dojrzewałem jako pianista dzięki osobistym kontaktom z najwybitniejszymi muzykami ubiegłego stulecia. Proszę więc moich Słuchaczy o potraktowanie tego zapisu jako rejes­tracji archiwalnych.