Moniuszko - Litanie ostrobramskie [CD]

Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie we współpracy z Chórem Polskiego Radia i solistami zwieńczyła obchody Roku Moniuszkowskiego nagraniem utworów religijnych ojca polskiej opery. Na płycie znalazły się dwie Msze łacińskie Es-dur, Des-dur, a także Msza polska d-moll, dedykowana pamięci matki kompozytora. Jest to pierwsze w dziejach fonografii wydanie mszy w ich pełnej wersji.

W wasze ręce trafia płyta z mszami w wersji oryginalnej czyli na orkiestrę smyczkową, chór, solistów i organy. Każda z tych mszy jest napisana w nieco innym stylu. Moniuszko śledził trendy, które obowiązywały w muzyce europejskiej, doskonale znał twórczość Rossiniego, Donizettiego i Verdiego, potrafił elementy tych trendów połączyć, czerpać z nich i wypracować własny muzyczny styl. Dzięki niezwykłemu zmysłowi melodycznemu i wyczuciu harmonii potrafił doskonale budować dramaturgię i formę, używając w mszach języka muzycznego prostszego niż w operach.

Do współtworzenia tego niezwykłego projektu zaproszeni zostali soliści: Ewa Majcherczyk, Elwira Janasik, Andrzej Lampert, Jarosław Bręka. Chór Polskiego Radia i Orkiestrę Polskiego Radia w Warszawie poprowadził Michał Klauza.

Do płyty dołączony jest booklet z omówieniem utworów autorstwa Marcina Majchrowskiego. Patronat nad płytą objął Program 2 Polskiego Radia.

Rok 2019 był w Polsce Rokiem Stanisława Moniuszki. Kasia Moś uczciła pamięć o kompozytorze , dając niezapomniany koncert w sali NOSPR w Katowicach.
Zapis tego wyjątkowego wydarzenia ukazuje się na płycie "Moniuszko 200" z towarzyszeniem jednej z najlepszych orkiestr kameralnych w Europie - Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia.

Album składa się z płyty CD i DVD w wersji koncertowej. Za warstwę muzyczną i aranżację odpowiedzialni są: Mateusz Moś (skrzypce, brat Kasi) i Mateusz Kołakowski (fortepian).

Na scenie oprócz orkiestry i wokalistki pojawili się także muzycy zespołu Kasi: Mateusz Kołakowski (fortepian, instrumenty klawiszowe), Mateusz Moś (skrzypce, wokal, kompozycje/aranżacje) Maciej Magnuski (gitara basowa, syntezator basowy Moog) i Tomasz Mądzielewski (perkusja).

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

Karin Stanek urodziła się w Bytomiu, pod koniec II wojny światowej. W latach 60. ubiegłego wieku była jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek i symbolem tzw. bigbitu. Utwory „Autostop”, „Malowana lala”, czy „Chłopiec z gitarą” znała i nuciła cała Polska od małolatów, po emerytów.

Kasia Moś i jej starszy brat Mateusz Moś pochodzą z Bytomia. Z Bytomiem związany jest też Mateusz Kołakowski.

Nic dziwnego, skoro są krajanami, że ta trójka pracująca razem twórczo została zainspirowana repertuarem Karin Stanek. Matką tego pomysłu była znana w środowisku Gina Komasa, zasłużona dla polskiej kultury swoją wieloletnią działalnością twórczą, jak i czwórką niezwykle zdolnych dzieci.

Robienie coverów, szczególnie jeśli ktoś uczynił już taką piosenkę hitem, ma sens tylko wtedy, jeśli ma się pomysł, jak to zrobić, żeby nasza wersja była inna niż oryginału, ale też została zapamiętana.

Ta myśl z pewnością przyświecała Kasi Moś, jej bratu Mateuszowi i Mateuszowi Kołakowskiemu, kiedy rozpoczynali pracę nad nowymi wersjami jedenastu utworów, które prawie pół wieku wcześniej wykonywała z powodzeniem Karin Stanek. Efekt tej pracy to właśnie płyta „KASIA MOŚ KARIN STANEK”.

Kasia Moś olśniewa skalą wokalnego talentu, wszechstronnością muzycznych zainteresowań i odwagą artystycznych wyborów. Jej czwarty, autorski album to podsumowanie życia w blasku koncertowych sal i w zaciszu studiów nagraniowych, swoisty pamiętnik fascynacji, poszukiwań i przyjaźni. To świadectwo niewysłowionej - jak podpowiada tytuł płyty - wdzięczności wobec przyjaciół za dzielenie się pomysłami, wizjami i marzeniami. 

Kasia Moś: „Ten album jest klamrą, która podsumowuje niezwykle aktywny, czasem wręcz szaleńczo rozpędzony etap mojego o życia. Wybierając piosenki, z których większość jest już dobrze słuchaczom znana, czułam się jak nastoletnia dziewczyna, która nagrywa składankę na kasetę magnetofonową, żeby słuchać jej ze znajomymi na prywatce albo w samotności, ze słuchawkami na uszach, w ciemności, kiedy chce się wspominać piękne chwile.”

Kasia Moś olśniewa skalą wokalnego talentu, wszechstronnością muzycznych zainteresowań i odwagą artystycznych wyborów. Jej czwarty, autorski album to podsumowanie życia w blasku koncertowych sal i w zaciszu studiów nagraniowych, swoisty pamiętnik fascynacji, poszukiwań i przyjaźni. To świadectwo niewysłowionej - jak podpowiada tytuł płyty - wdzięczności wobec przyjaciół za dzielenie się pomysłami, wizjami i marzeniami. 

Kasia Moś: „Ten album jest klamrą, która podsumowuje niezwykle aktywny, czasem wręcz szaleńczo rozpędzony etap mojego o życia. Wybierając piosenki, z których większość jest już dobrze słuchaczom znana, czułam się jak nastoletnia dziewczyna, która nagrywa składankę na kasetę magnetofonową, żeby słuchać jej ze znajomymi na prywatce albo w samotności, ze słuchawkami na uszach, w ciemności, kiedy chce się wspominać piękne chwile.”