Płyty CD

Natalia Nykiel szturmem wdarła się̨ na muzyczną scenę. Po premierze jej debiutanckiej płyty „Lupus Electro” jasnym stało się, że właśnie takiego głosu w Polsce brakowało, a miliony odsłon jej teledysków oraz frekwencja na koncertach potwierdziły rokowania krytyków, że Nykiel zapełnia trwającą od wielu lat na rodzimym rynku lukę – nie oglądając się na obowiązujące trendy otworzyła nowy, od dawna wyczekiwany rozdział na gruncie polskiego electro popu.

Album „Eugeniusz Bodo Oryginalnie” to zbiór piosenek filmowych i rewiowych niezwykłego, charyzmatycznego i wszechstronnie uzdolnionego aktora, piosenkarza i reżysera.

Klimatyczne nagrania przenoszą w sentymentalny świat międzywojennego kina i kabaretu. Nagrane w latach: 1931-1941, w większości pochodzące z popularnych, czarno-białych filmów, takich jak: „Zabawka”, „Pieśniarz Warszawy”, „Śluby ułańskie”, czy „Piętro wyżej”.

Kompozytorem muzyki do większości utworów jest wybitny polski twórca: Henryk Wars, a wśród autorów tekstów pojawiają się tak znakomite nazwiska jak: Emanuel Schlechter, Konrad Tom, czy Ludwik Starski.

Wśród nagrań znajdują się takie szlagiery jak: „Umówiłem się z nią na dziewiątą”, „Baby”, czy „Sex appeal”. Pojawią się też utwory niepublikowane wcześniej na CD („Katarynka”, „Moja królewna”). Na płycie usłyszeć można także duety z niezwykłymi kobietami: Hanną Ordonówną, Lucyną Szczepańską i Reri (Anną Chevaliner).

Na płycie znalazły się wszystkie najlepsze teksty Wyspiańskiego, w wykonaniu Stanisława Soyki oraz zespołów: Pustki, Whitehouse (feat. Novika), Digit All Love, Agressiva 69, NOT, Kanał Audytywny, Oszibarack, Dr No (feat. Misia Furtak), Hetane, Hedone, Linia, Klim, Made In Poland, Wu.Hae, Popupkiller i Los Pierdols. Każdy utwór na płycie "Wyspiański Wyzwala" brzmi inaczej. Jest inny tak, jak różni są ludzie. Dlatego też znajdziemy tu zarówno ciepłą, minimalistyczną, kameralną, bo wykonaną tylko na pianinie wersję wiersza "O, kocham Kraków [, bo nie od kamieni]" Stanisława Soyki, jak i mroczną postindustrialną interpretację "Gdy przyjdzie mi ten świat porzucić" w wykonaniu formacji Agressiva 69. Rockowo-balladowy utwór Pustek "Wesoły jestem" bez zgrzytów sąsiaduje tu z zaaranżowanym w duchu delikatnej klubowej elektroniki utworem Oszibaracka "Z i wg Legionu". A post-punkowy "Niech nikt nad grobem mi nie płacze" łódzkiej grupy NOT nie mógłby istnieć bez osadzonego w spokojnej konwencji chillout'u utworu "Pociecho moja Ty, książeczko" Noviki. Całość jest wyjątkowo niepokojąca i czarująca, i - co ważne - pomimo różnorodności spójna. Spoiwo stanowi duch Wyspiańskiego, który unosi się nad tym krążkiem. Muzyka w sposób rewelacyjny wydobywa z tekstów osobowość Wyspiańskiego. Słychać wyraźnie jak niepokornym był człowiekiem, jak twardym, bezkompromisowym. Tak samo bezkompromisowe są kompozycje albumu "Wyspiański Wyzwala".

„Przygody Dory i Flory”, to wyśmienite - zarówno pod względem literackim jak i muzycznym - słuchowisko dla dzieci.

Powstało 45 lat temu, ale nie ta (okrągła w końcu) rocznica jest powodem dla którego warto i trzeba je przypomnieć. Stworzyły je same znakomitości, a to: Eric Linklater, świetny pisarz angielski, który w roku 1944 napisał książkę „The Wind On The Moon”, uhonorowaną rok później niezwykle prestiżową brytyjską nagrodą literacką Carnegie Medal; Andrzej Nowicki, świetny poeta, pisarz i tłumacz, który książkę tę spolszczył (Wiatr z księżyca, 1960), a następnie zaadaptował jej fragment dla potrzeb Redakcji Dziecięcej Polskiego Radia, opatrując dodatkowo uroczymi tekstami piosenek; Jerzy Wasowski, który jak zwykle stworzył kompozycje pełne finezji, polotu i melodii, mimo iż w tym samym czasie pracował nad X i XI Kabaretami Starszych Panów, w których aż roiło się od superprzebojów (chociażby "Jeżeli kochać to nie indywidualnie", "To było tak", "Kaziu, zakochaj się!", czy też "Na ryby"), niezwykle zasłużona reżyserka radiowa Wanda Tatarkiewicz-Małkowska, no i na koniec plejada wykonawców, by wspomnieć tu tylko Kobietę Pracującą - Irenę Kwiatkowską, Zagłobę - Kazimierza Wichniarza, Andrzeja Boguckiego, Karolinę Lubieńską i Jerzego Pichelskiego (to jego ostatnia rola w Radiu), a przecież to tylko niektórzy z nich. 

U podstaw pomysłu na wydawnictwo z największymi polskimi chopinistami był szczytny cel – pomoc japońskim dzieciom, które ucierpiały w wyniku trzęsienia ziemi i tsunami z 11 marca br., zwłaszcza, że – jak się stale dowiadujemy – wstrząsy nie ustają. Pomysłodawcy pięknej akcji to radiowa Trójka i jej szefowa red. Magda Jethon.

Wszyscy, którzy zaangażowali się w to spontaniczne przedsięwzięcie – wykonawcy, realizatorzy czy producenci – zrzekli się naturalnie honorariów. Udział Polskiej Akcji Humanitarnej również nie był zaskoczeniem. Sama zaś Janina Ochojska podkreślała, że Japończycy poradzą sobie i bez nas, ale my, Polacy, chcemy i lubimy pomagać innym.

Druga płyta serii Witold Lutosławski w Polskim Radiu zawiera nagrania dzieł Lutosławskiego, które zostały dokonane pod jego batutą. Wszystkie z udziałem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia oraz ze znakomitymi polskimi solistami: śpiewaczką Haliną Łukomaską – sopran, pianistką Ewą Pobłocką i z Krzysztofem Jakowiczem – skrzypce. Płyta stanowi bezcenny zapis „artystycznych zdarzeń”, dotyczących tzw. wykonań autorskich oraz wykonań autoryzowanych. Te drugie mają miejsce wówczas gdy, jak w tym przypadku, soliści kreują swe partie bezpośrednio pod okiem (tu pod batutą) Kompozytora. W tym miejscu należałoby otworzyć długą i wielowątkową dyskusję na temat wykonań kompozytorskich. Na ile mogą one być „wykonaniem wzorcowym”? Czy ich istnienie ogranicza, albo czy przeciwnie – wyzwala potrzebę poszukiwania innych jeszcze wizji interpretacyjnych? Pytań jest wiele. Dyskusja mogłaby być fascynująca.

„Lato z Radiem Festiwal 2019” to muzyczna esencja trasy koncertowej organizowanej przez Polskie Radio.
Na płycie znalazły się utwory artystów biorących udział w festiwalu.

Reedycja podwójnej platynowej płyty w znakomitym wykonaniu Bernarda Ładysza.

"Ozłociliście Pieśni ziemi naszej - to dzięki Wam ta płyta jest złota" - tymi słowami, skierowanymi do słuchaczy Polskiego Radia Danuta Żelechowska - współinicjatorka całego projektu, podziękowała za ogromne zainteresowanie albumem Bernarda Ładysza. Z pewnością jest to płyta wyjątkowa. Znajdują się na niej pieśni, oddające najgłębsze uczucia patriotyczne ich twórców, wywołujące wzruszenia nawet u najbardziej odpornych na emocje słuchaczy, takie jak Rota, Warszawianka, Boże, coś Polskę, My, pierwsza Brygada, O mój rozmarynie, Dziś do ciebie przyjść nie mogę i Góralu, czy ci nie żal.

Ten album powinien być obowiązkową pozycją fonograficzną w każdym polskim domu.