Płyty CD

Natalia Nykiel szturmem wdarła się̨ na muzyczną scenę. Po premierze jej debiutanckiej płyty „Lupus Electro” jasnym stało się, że właśnie takiego głosu w Polsce brakowało, a miliony odsłon jej teledysków oraz frekwencja na koncertach potwierdziły rokowania krytyków, że Nykiel zapełnia trwającą od wielu lat na rodzimym rynku lukę – nie oglądając się na obowiązujące trendy otworzyła nowy, od dawna wyczekiwany rozdział na gruncie polskiego electro popu.

Jeśli musisz uczyć się na błędach, to lepiej na cudzych. Życie lub śmierć firmy zależą od siły marki. Każdego dnia padają jakieś marki, a zarządy firm rwą włosy z głowy i klną na czym świat stoi, chociaż same wpędziły się w takie kłopoty. Wiele firm kieruje się przekonaniem, że jeśli już raz stworzyły udaną markę, to powinny ją rozszerzać na inne linie produktów. Większość marek, którym to się udało, dokonała rozszerzenia w tych kategoriach produktów, które były zbliżone do oryginału. Coca-Cola zapisała na swoim koncie światowy hit, gdy wprowadziła na rynek Diet Coke. 
O wiele mniejszy sukces odniosła, kiedy zaoferowała ubrania pod własną marką. Jednak gdy firmy nie potrafią zrozumieć, w czym zawiera się istota ich marek, porażki okazują się nieuchronne, a ich skutki katastrofalne.

W wyniku współpracy Polskiego Centrum Informacji Muzycznej z Polskim Radiem S. A., przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ukazały się pierwsze płyty nowej serii „Muzyka Polska Dzisiaj – Portrety Współczesnych Kompozytorów Polskich”. Wydanych zostało 10 monograficznych płyt kompaktowych audio poświęconych twórczości współczesnych kompozytorów polskich różnych generacji, mieszkających i działających w Polsce i poza granicami kraju, twórców, którzy pomimo znaczącego dorobku nie posiadali dotąd własnej, monograficznej płyty: Zbigniewa Penherskiego (ur. 1935), Lidii Zielińskiej (ur. 1953), Magdaleny Długosz (ur. 1954), Tadeusza Wieleckiego (ur. 1954), Anny Zawadzkiej-Gołosz (ur. 1955), Jacka Grudnia (ur. 1961), Jarosława Siwińskiego (ur. 1964), Michała Talmy-Sutta (ur. 1969), Ewy Trębacz (ur. 1973) oraz Aleksandra Kościowa (ur. 1974).

Dzięki ścisłej współpracy z kompozytorami, płyty zawierają reprezentatywne dla twórców zestawy utworów w najbardziej cenionych przez nich wykonaniach. Nagrania pochodzą głównie ze zbiorów Biblioteki-Fonoteki Związku Kompozytorów Polskich (POLMIC) oraz z Archiwum Polskiego Radia. Są to przede wszystkim rejestracje festiwali „Warszawska Jesień” i „Warszawskie Spotkania Muzyczne”, cyklów koncertowych „Generacje”, „Portrety Kompozytorów”, „Muzyka Teraz” oraz najwybitniejsze nagrania studyjne Polskiego Radia. Dzięki dużemu zaangażowaniu twórców oraz wielu innych osób i instytucji, zasoby te zostały wzbogacone o pozycje z prywatnych archiwów kompozytorów (głównie ich własne realizacje muzyki elektroakustycznej) oraz cenne nagrania studyjne i koncertowe powstałe w innych ośrodkach.

Album prezentuje przede wszystkim występ wspaniałej wokalistki jazzowej z Holandii  o międzynarodowej renomie Rity Rays, która wystąpiła w Warszawie z Trio Pim’a Jacobsa, z którym wiernie koncertowała przez całe dziesięciolecia. Już w roku 1956 Rita Rays nagrywała w Columbia Studios w Nowym Yorku z Art. Blakey iJazz Messengers, a producentem nagrań był George Avakian.

Album „Jazz Jamboree ’63”  zawiera 14 utworów w wykonaniu Rity, utwór J.Kosmy pt. „Atumn Leaves” w wykonaniu Pim Jacobs Trio, standardy w wykonaniu  wibrafonisty Jerzego Miliana,któremu akompaniuje sekcja Krzysztofa Komedy z Maciejem Sizinem na basie i Leszkiem Dudziakiem na perkusji. Płytę kończy utwór, temat filmowy Krzysztofa Komedy pt. „What’s Up Mr. Basie” w wykonaniu Kwintetu Krzysztofa Komedy z Michałem Urbaniakiem, Tomaszem Stańko, Maciejem Suzinem i Czesławem Bartkowskim.

Trzecią  płytę –kronikę  Festiwalu Jazz Jamboree ’63  otwiera kwartet Zbigniewa Namysłowskiego znanym standardem Jerome Kerna „Ol, Man River” w bardzo ciekawej aranżacji.Kwintet Andrzeja Trzaskowskiego z Namysłowskim i Urbaniakiem prezentuje m.in.wariacje jazzową na temat melodii ludowej, którą kompozytor i wykonawca sam zapowiada i objaśnia. Ekipa z Gdańska to kwintet Alka Musiała z  Ryszardem Kruzą i Włodzimierzem Nahornym  w bardzo pięknej kompozycji Matt Dennis’a„Angel Eyes”.  Druga część płyty to dwie kompozycje Krzysztofa Komedy w wykonaniu jego kwintetu w którym po raz pierwszy gra Tomasz Stańko.

Na kolejnej płycie z naszej jazzowej serii prezentujemy standardy jazzowe w wykonaniu  zespołu Jazz Rockers Zbigniewa Namysłowskiego oraz  kwintetu Andrzeja Kurylewicza.

Jazz Rockers nie mają nic wspólnego z rockiem po za ekspresją wykonawczą nie tylko front manów: Namysłowskiego-Urbaniaka ale i świetnie grającej sekcji: Sadowski, Skorupka, Zieliński.

Nagrania pochodzą z lat 1961/62, najlepszego okresu tej formacji.

Kwartet Kurylewicza nagrywał w tym samym czasie ale w Krakowie. Kurylewicz, który zabrał Trzaskowskiemu najlepszą w kraju sekcje Dyląg-Dąbrowski nie może jeszcze do końca zrezygnować z gry na fortepianie zmuszając Karolaka do powrotu do saksofonu.

Płyty słucha się wyśmienicie przez ponad 79 minut.

Edward Czerny & His Orchestra to pozycja dla wielu fanów jazzu będąca zapewne zaskoczeniem,ale właśnie ten big-band gdy tylko była taka potrzeba wykonywał z powodzeniem repertuar jazzowy. Grano  utwory bardziej melodyjne ale na pewno zdecydowanie swingowe.

Prezentujemy Państwu kompozycje m.in. Glena Millera, Quincy Jonesa, Duka.Ellingtona, Dizzy Gillespiego, ale i Edwarda Dyląga  oraz Edwarda Czernego czy  Amerykanina Paula Glass’a stypendysty u Witolda Lutosławskiego. W kompozycji Karela Krautgartnera  „Concertino for clarinet and band”  wspaniałe solo klarnetowe zagrał Henryk Rzeźniczek jak wszyscy saksofoniści orkiestry będący wirtuozem również  tego instrumentu.

W wielu nagraniach słychać wspaniałą trąbkę Józefa Mizery wspierającego później również orkiestry Andrzeja Trzaskowskiego i Jana Ptaszyna Wróblewskiego.

Od roku 1964 ta sama orkiestra pod nazwą Orkiestra Jazzowa Polskiego Radia p/d Andrzeja Kurylewicza wykonywała kompozycje zdecydowanie jazzowe i jej poświęcimy kolejną płytę.

Płyta nr.17 z radiowej serii Polish Radio Jazz Archives,różni się od wszystkich poprzednich tym, że choć materiał dźwiękowy pochodzi z radiowych zbiorów to został zarejestrowany w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych przed ponad 65 laty na płytach szelakowych 78 obrotów. Płyty te dziś  są bezużyteczne z racji braku odpowiednich gramofonów jak również jakości technicznej ich samych jak i  odtwarzanej z nich muzyki.

Skarbem Polskiego Radia SA są nie tylko nieprzebrane ilości zachowanych nagrań ale i pracownicy, tacy jak pani Anna Rutkowska pracująca z dźwiękiem w radiowym  Archiwum, również przekazująca część swej wiedzy studentom w łódzkiej „Filmówce„.

Pani Anna zdigitalizowała stare nagrania, po czym je odszumiła, wyczyściła i przygotowała master. Dzięki czemu możemy posłuchać nagrań z lat 1934 -1945 orkiestr : Duka Ellingtona i Benny Goodmana jak również kwartetu i sekstetu Benny Goodmana.

Duża dawka swingu w wykonaniu gigantów jazzu

Big City Blues & Howlin’ Wolf to już 19-ta część serii Polish Radio Jazz Archives. Płyta zawiera relację z koncertu w Warszawie formacji bluesowej z USA.

Był to pierwszy po 1945 roku koncert gwiazd bluesa w Polsce, który odbył się podczas Festiwalu Jazz Jamboree’64. W skład Big City Blues wchodzili m.in.: Willie Dixon i Sunnyland Slim. Gościnnie z zespołem Big City Blues wystąpił Howlin’ Wolf.

Prezentujemy Państwu  pierwszą płytę-kronikę Festiwalu Jazz Jamboree z roku 1964., na której umieściliśmy zarejestrowany występ genialnego basisty węgierskiego Aladara Pege wraz z Wojciechem Karolakiem grającym na fortepianie i Andrzejem  Dąbrowskim na perkusji. Płytę  otwiera występ dwóch wspaniałych muzyków niemieckich, braci Kühn, po raz pierwszy w owym czasie goszczących w Polsce - przy czym pianista Joachim był obywatelem NRD, a klarnecista Rudolf NRF. Kwintet Andrzeja Trzaskowskiego wykonuje premierowo jedenastominutową kompozycję Tomasza Stańki pt. „Kwinty”, a relacje festiwalową kończy „Django” Johna Lewisa w wykonaniu wspaniałego The Pim Jacobs Trio z Holandii.

Jazz Jamboree ’62 to trzecia płyta z serii Polish Radio Jazz Archives stanowiąca pierwszą cześć kroniki festiwalowej. Znalazły się na niej nagrania kwintetu szwedzkiego puzonisty Eje Thelina, skandynawskiej formacji Jazz Fraktionen, zespołu Jerzego Miliana w którym na fortepianie grał Krzysztof Komeda, oraz duńskiego wibrafonisty Louisa Hjulmanda występującego wraz z triem Wojciecha Karolaka. Na płycie znalazła się również druga wersja utworu Dona Ellisa Soloes, którą kompozytor wykonał wraz z triem Wojciecha Karolaka.