Płyty CD

Polskie melodie ludowe w rytmach techno, na dodatek zagrane przez orkiestrę dętą!? To „Prawdziwie Polskie Techno” („True Polish Techno")! Na taką techno-awanturę czekaliśmy! Mózgiem projektu jest Michał Fetler, znany z Jazzbandu Młynarski Masecki i grupy Polmuz, który ze swą orkiestrą stworzył klubowe bomby, równocześnie zachwycające słowiańskim liryzmem i porywające surowym jazzowym sznytem.

Prawdziwie Polskie Techno to zupełnie nowy garnitur orkiestry dętej Fanfara Awantura, kojarzonej dotychczas z estetyką bałkańsko-punkową. Po wielu latach udawania Cyganów, nadszedł czas na swoisty coming-out i objawienie prawdziwie nafutrowanego, techno-polo-futurystycznego oblicza. Tradycyjna, na pozór, orkiestra dęta zaskoczy teraz biegłością w stylach Rave, Psytrance, Progressive, Minimal czy Detroit Techno, choć zagrane z klubową werwą utwory na motywach polki czy walcerka zdradzają, że awanturniczy tech-załoganci obeznani są też zarówno z muzyką Gorana Bregovica, Brandt Brauer Frick, jak i rozwibrowanym tanecznie jazzem gigantów z The Comet Is Coming i Sons Of Kemet.

Kilkadziesiąt lat na scenie, kilkanaście płyt, dziesiątki przebojów, wyrazisty image... to Janusz Panasewicz jakiego znamy z zespołu Lady Pank. Pierwszy solowy album, zatytułowany po prostu „Panasewicz” odsłonił trochę inne oblicze artysty, natomiast drugi zaskoczył wielu i to w pozytywnym znaczeniu tego słowa.

„Sonety krymskie” Stanisława Moniuszki, z uwagi na stopień trudności wykonania, są bardzo rzadko prezentowane publiczności, nie weszły przebojem do sal koncertowych. Tych wyjątkowych arcydzieł można teraz posłuchać dzięki wydawnictwu, które powstało w koprodukcji Chóru Polskiego Radia i {oh!} Orkiestry Historycznej pod dyrekcją Dirka Vermeulena z gościnnym udziałem tenora Aleksandra Kunacha.

Spośród 18 sonetów z Mickiewiczowskiego cyklu, autor Halki do swojej kantaty wybrał dziewięć i ułożył je w muzyczno-poetycką opowieść o fascynującej podróży po Półwyspie Krymskim. Zapraszamy melomanów do odbycia dźwiękowej pielgrzymki śladami Mickiewicza.

Subtelna, elegancka i przebojowa – taka jest Halina Mlynkova i takie są również jej piosenki! Artystka wraca po trzech latach z trzecią solową płytą. Melodyjne utwory, folkowe klimaty i pop na najwyższym poziomie to coś, co usłyszymy na płycie Haliny. Szykuje się powrót w wielkim stylu! Płytę promuje singiel "Kawa" oraz wszystkim dobrze znany przebój "Zabiorę Cię".

„Warska jest prawdziwą artystką. Proszę zwrócić uwagę, jak staroświecko brzmi dzisiaj ten zwrot – prawdziwy artysta. Dziś się tak nie mówi, mówi się: aktor, pianista, reżyser. Określamy w ten sposób profesję. Zawężamy i precyzujemy. Natomiast w słowie artysta, nie zawsze kryje się profesja. Było to określenie predyspozycji psychicznych. Określenie poważne, wręcz patetyczne, a czasami żartobliwe. Oznaczało tyle, co marzyciel, fantasta. Wanda Warska śpiewa, ale nie tylko śpiewa. Jest fascynującą osobowością, ma rzadką umiejętność  wytwarzania własnej, niepowtarzalnej atmosfery. Ciepła, sympatyczna, jednocześnie trochę dziwaczka, taki kot, który chadza własnymi drogami.”
Tak o Wandzie Warskiej pisała w latach sześćdziesiątych Agnieszka Osiecka.

Album „Kombii Symfonicznie” jest zapisem niezwykłego koncertu, który odbył się 22 września 2015 roku w Arkadach Kubickiego w Warszawie. Zespół wykonał swoje największe przeboje w nowych aranżacjach autorstwa Jacka Piskorza oraz Pawła Dampca z towarzyszeniem Polskiej Orkiestry Radiowej.

Szymanowski – Complete Violin and Piano Works to podwójny album zawierający przekrój przez istotny dział twórczości wielkiego polskiego kompozytora. Umuzykalniona rodzina Szymanowskiego zorientowana była głównie w kierunku pianistycznym. Jak pisze Maciej Pinkwart w przedmowie do wydawnictwa, skrzypce, w otoczeniu wielkiego twórcy, pojawiły się jednak dość wcześnie za sprawą przyjaciela domu – amatorsko grającego Bronisława Gromadzkiego. Uczący się od najmłodszych lat Karol pod kierownictwem ojca, a potem pod czujnym okiem Gustawa Neuhausa w pierwszej kolejności zapoznał się z dorobkiem romantyzmu. Studia w Warszawie u profesora Noskowskiego, pobyt w Berlinie i znajomość z Ryszardem Straussem, inspirujące europejskie podróże śladami impresjonizmu bardzo rozwinęły Szymanowskiego jako kompozytora. Późniejsze lata: okres wojny, utrata majątku ziemskiego, przeprowadzka do Warszawy, objęcie rektoratu Warszawskiego Konserwatorium Muzycznego, czy ostatnie lata życia w Szwajcarii to czas ogromnej aktywności kompozytorskiej i wielkiej pracy nad znanymi powszechnie dziełami.

W sprzedaży pojawiło się pierwsze słuchowisko - Czapa, czyli śmierć na raty. Na dwupłytowym albumie znajdują się dwie, niemal godzinne wersje tego samego słuchowiska. Pierwsza wersja z 1965 roku z doborową obsadą - Mieczysławem Czechowiczem, Janem Matyjaszkiewiczem i Aleksandrem Dzwonkowskim.
Druga z 2005 roku z udziałem Krzysztofa Kowalewskiego, Marianem Opanią i Stanisławem Brudnym.

,,Kombinat", ,,Telefony" i ,,Biała flaga" to Republika. Republika to Grzegorz Ciechowski. Grzegorz Ciechowski to Obywatel G.C. Obywatel G.C. to ,,Nie pytaj o Polskę". Takie były moje Spotkania z Legendą w latach 80. Teraz spotykam się z zapisem koncertu, w którym kolejne pokolenie artystów mogło pokazać co w nich zostało z twórczości Grzegorza Ciechowskiego. To nie jest komfortowa sytuacja dla artysty mierzącego się z taką materią. Dla słuchacza też. Nie jest to łatwa przyjemność i trzeba być tego świadomym, ale z każdym kolejnym utworem wchodzimy w tę przestrzeń coraz bardziej, aż widzimy w nich ducha i zostajemy.

Pierwsza przemówiła do mnie Mela Koteluk. Później znakomita seria. Rewelacyjny Skubas, Tymon i Grzegorz Turnau. Mają swój styl i nie komplikują formy. Emocje wystarczyły. Pierwsza klasa. Dalej Mateusz Ziółko, Nosowska i Kayah. Koniec. Ciągle siedzę, nie mogę się podnieść. Wyjść tak natychmiast z tej przestrzeni. Robię to powoli. Choć wokół cisza, to w głowie krążą jeszcze dźwięki Polskiej Orkiestry Radiowej p/d Adama Sztaby, który całość zaaranżował i towarzyszył wykonawcom na scenie. Jakby echo grało.

[arkadiusz tegenka], 2018

Płyta zawiera 4 wybitne dzieła muzyki polskiej XX wieku: „Adagietto” z opery „Raj utracony” i „Stabat Mater” na 3 chóry a cappella Krzysztofa Pendereckiego, „Muzykę żałobną” Witolda Lutosławskiego oraz „Stabat Mater” Karola Szymanowskiego.
Są to utwory o bardzo zróżnicowanym charakterze, środkach wyrazu i formie, ale wszystkie połączone ideą intensywnego przeżycia religijnego lub egzystencjalnego.

Muzyka Chopina, Elsnera i Dobrzyńskiego, 150-letni angielski fortepian i małżeński duet wirtuozów. Grając na cztery ręce, Agnieszka i Krzysztof Książkowie stworzyli album bez precedensu w światowej fonografii.

Ukochany kompozytor Polaków miał zaledwie 16 lat, gdy - nie bez wpływu Józefa Elsenera, swojego nauczyciela w warszawskim Konserwatorium, który z upodobaniem pisał muzykę na cztery ręce - przeniósł na papier wariacje na temat „Pieśni Moore’a” niemieckiego kompozytora Ferdynanda Riesa. Młodzieńczy rękopis geniusza, stworzony trochę dla zabawy, a trochę z towarzyskiej konieczności, nigdy nie trafił do druku. Jego fragmenty odnalazły się dopiero w latach 60. XX wieku, a całość zrekonstruował pianista i kompozytor Jan Ekier. I choć trwający ok. 7 minut utwór nie jest częścią chopinowskiego, żelaznego kanonu, to dla współczesnych, młodych artystów okazał się pretekstem, by stworzyć fascynującą opowieść o salonowym muzykowaniu w Warszawie w początkach XIX wieku.

Kompozytor i multiinstrumentalista Damian Sikorski debiutuje jako lider własnego Projektu i autor albumu, dzięki któremu obraz polskiej muzyki wzbogaca się o dziesięć alt-popowych perełek.

Damian Sikorski gra na wielu instrumentach (ale przede wszystkim na gitarze basowej), komponuje i pisze teksty piosenek. Jako dziennikarz radiowej Czwórki w autorskich audycjach łowi nowe talenty (akcja „Wydaj płytę z Będzie głośno!”) i prezentuje te już uznane. Był członkiem zespołów Menski, Nocny Stróż i Quidam, koncertował u boku Colina Bassa z legendarnej grupy Camel, występuje jako basista w koncertowym składzie hip-hopowej grupy Hemp Gru. Teraz - krótko po 40. urodzinach - świętuje premierę albumu, na którym podsumowuje doświadczenia (muzyczne i życiowe), spełnia marzenia i ujawnia swoją artystyczną wrażliwość.

Otrzymujemy od Kabaretu OT.TO dziesięć zupełnie nowych piosenek, które zespół uzupełnił swoimi wakacyjnymi przebojami, znanymi dobrze utworami „To już lato” i „Wakacje”, a jako bonus na płycie pojawia się kultowa „Zasmażka”. Problemem twórców było wybranie tych dziesięciu spośród znacznie większej liczby propozycji przygotowanych muzycznie przez cały zespół i z tekstami, które wyszły spod piór Ryszarda Makowskiego i Wiesława Tupaczewskiego.

Seria płytowa „Męskie Granie” jest poświęcona kultowej trasie koncertowej, która organizowana jest od 2010 roku w największych polskich miastach.

Najnowszy, dwupłytowy album, stanowi artystyczne podsumowanie tegorocznej edycji tej imprezy. Warto przypomnieć, że osiem spośród dziewięciu dotychczasowych płyt tej serii uzyskało status platyny.

Pierwsza część albumu „Męskie Granie 2018” zawiera między innymi niepowtarzalne „zderzenia” muzyczne - zespołu Organek i Kazika, Natalii Przybysz i Jej Rodziców, Darii Zawiałow i Małgorzaty Ostrowskiej, grupy Lao Che i Dawida Podsiadło oraz utwory z projektów specjalnych - ØNA (stworzonego przez zespół Ørganek i zaproszone Artystki) i „Czemu nas tam nie ma?” (w wykonaniu grupy Coma i jej Gości).

Druga płyta to zapis koncertu Męskie Granie Orkiestra 2018 - projektu stworzonego specjalnie na potrzeby tegorocznej trasy.

W tym roku trzon MGO tworzyli: Krzysztof Zalewski, Dawid Podsiadło i Kortez.

Trzypłytowy album stanowi precyzyjnie skomponowaną przez artystę antologię - zawiera największe kreacje artystyczne Bernarda Ładysza:

CD1 zawiera największe kreacje operowe, m.in. arię Skołuby ze Strasznego dworu Moniuszki, scenę śmierci z Borysa Godunowa Musorgskiego oraz pieśni Moniuszki, Noskowskiego, Schuberta, Niewiadomskiego i innych.

CD 2 to najpiękniejsze polskie kolędy, pieśni dla matki (m.in. Nie zobaczysz matko syna Katarzyny Gertner) oraz romanse Wertyńskiego i innych twórców (m.in. Bajkał, Wołga, Wołga, Jaskółka, Był bal). 

CD 3 to piosenki i pieśni popularne (m.in. Zegar, Droga,Miasto pokoju, Zielone lata oraz przeboje musicalowe: m.in. Południowy Pacyfik,  Gdybym był bogaczem).