Płyty CD

W pewnej czarodziejskiej krainie leży miasto Kwiateczkowo. Jego mieszkańcy to piękne i delikatne kwiaty. Pewnego dnia zostają zaatakowani przez strasznego wroga. Muszą sobie poradzić z potwornym Perzem.

Płyta zawiera główne ballady, poruszające ważne dla każdego tematy, które powstały pomiędzy 2003 a 2011 rokiem. Znajdziemy tu znane utwory jak "Kraina Mayo", czy "Dni, których jeszcze nie znamy", a także premierową "Nie trzeba mi humanizmu litości".

Roman Roczeń to jeden z najbardziej znanych polskich szantymenów - artysta występujący w kultowych tawernach żeglarskich oraz na koncertach plenerowych i imprezach żeglarskich organizowanych w całej Polsce, a także laureat przeglądów poezji śpiewanej,piosenki turystycznej i uczestnik telewizyjnej "Szansy na Sukces". Debiutował w 1992 roku na Olsztyńskich Nocach Teatralnych, gdzie wystapił z programem poetyckim.

Kolorowa (i długa!) opowieść o muzycznej tradycji, czyli Kaja i Janusz Prusinowscy ożywiają piosenki, tańce i zabawy, którymi dawno, dawno temu rozbrzmiewały pola, lasy i… przytulne, wiejskie domostwa.

Prusinowscy grać na ludowych instrumentach i śpiewać w sposób możliwie bliski temu, jak robiło się to dawno, dawno temu, przez lata uczyli się od wiejskich muzykantów. Dziś sami są mistrzami, z ogromnym - liczonym nagraniami, koncertami i nagrodami - dorobkiem. I równie ogromnym wpływem na wszystkich, którzy pragną, by muzyczna tradycja nigdy nie stała się przeszłością, a była żywą częścią przyszłości.

Kolędy na Boże Narodzenie i Wielkanoc, czyli wyśpiewany sercem prezent od Kai i Janusza Prusinowskich, wirtuozów i niestrudzonych ambasadorów polskiej muzyki tradycyjnej.

Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie, poprowadzona przez swego dyrektora artystycznego Michała Klauzę, dokonała nagrania „Nędzy uszczęśliwionej” podczas koncertu w dniu 19 września 2021 roku, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, inaugurując swój Sezon Artystyczny 2021/2022. Partie wokalne i mówione wykonali Justyna Stępień – sopran, Justyna Reczeniedi – sopran, Sylwester Smulczyński – tenor, Robert Gierlach – bas-baryton i Wojciech Gierlach – bas. We fragmentach mówionych wziął również udział wybitny warszawski aktor, Krzysztof Wakuliński.

Ten dwupłytowy album, na który nagrania Andrzej Ratusiński wybrał osobiście, stanowi najwszechstronniejszą chyba prezentację sztuki pianistycznej artysty występującego przez lata w najbardziej prestiżowych salach koncertowych Europy, nierzadko u boku takich dyrygenckich sław, jak Leonard Bernstein, Herbert von Karajan czy Wolfgang Sawallich.

Na płytach znajdziemy nagrania koncertów fortepianowych J.S. Bacha, F. Mendelssohna i E. Griega, a także studyjne oraz koncertowe rejestracje prezentujące Andrzeja Ratusińskiego w roli wybitnego interpretatora solowych transkrypcji dzieł Bacha, Liszta i kompozycji Chopina. Maciej Grzybowski opisuje szczegółowo zawartość albumu kończąc słowami artysty:

Z powodów, których mogę się tylko domyślać, te nagrania przeleżały w archiwach ponad czterdzie­ści lat. To szmat czasu, w którym zmieniałem się jako człowiek i dojrzewałem jako pianista dzięki osobistym kontaktom z najwybitniejszymi muzykami ubiegłego stulecia. Proszę więc moich Słuchaczy o potraktowanie tego zapisu jako rejes­tracji archiwalnych.

Na płycie „Leopold Stokowski in Poland” znajdziemy, nigdy wcześniej nie udostępnione fonograficznie, jedyne i niepowtarzalne kreacje „Bajki” Stanisława Moniuszki i „Stabat Mater” Karola Szymanowskiego, a także „I Symfonii” Witolda Lutosławskiego. Co prawda ten ostatni nie był zadowolony z interpretacji utworu, ale być może niechęć kompozytora należy złożyć na karb czasu, który minął od wymyślenia i opracowania ostatecznej wersji tej jednej z pierwszych kompozycji Lutosławskiego.

Dla każdego, kto włoży ten krążek do odtwarzacza, ciekawostką będą rozpoczynające płytę zapisy dźwięków z powitania Leopolda Stokowskiego w Polsce, w maju 1959 roku i płytę kończący krótki wywiad ze Stokowskim, przeprowadzony również w maju 1959 przez Witolda Stankowskiego z Polskiego Radia, w warszawskim Hotelu Bristol.

Rok 2019 to sto dziesiąta rocznica urodzin oraz pięćdziesiąta śmierci Grażyny Bacewicz. I z tej okazji zrealizowano wyjątkowe nagranie pięciu Sonat skrzypcowych tej wybitnej polskiej kompozytorki. Jest to pierwsze dla Polskiego Radia nagranie kompletu Sonat skrzypcowych Grażyny Bacewicz. Podjęli się tego dzieła dwaj utytułowani muzycy: skrzypek Jakub Jakowicz i pianista Bartosz Bednarczyk. Nagrania wydane na prezentowanej płycie – poza ogromną wartością muzyczną – mają także na celu przybliżenie postaci wyjątkowej artystki i jej sztuki kompozytorskiej. Ostatnia Sonata na skrzypce i fortepian to dzieło wybitne, a mało popularne i rzadko wykonywane. V Sonata skomponowana w 1951 roku to dowód na stylistyczną „nieoczywistość” dorobku twórczego artystki, z trudem poddającego się jednoznacznym klasyfikacjom. Jesteśmy przekonani że nagranie Jakuba Jakowicza i Bartosza Bednarczyka sprawi, że V Sonata znajdzie zasłużone miejsce w kanonie wykonawczym.tystki, z trudem poddającego się jednoznacznym klasyfikacjom. Jesteśmy przekonani że nagranie Jakuba Jakowicza i Bartosza Bednarczyka sprawi, że V Sonata znajdzie zasłużone miejsce w kanonie wykonawczym.

„Muzyka kompozytorów polskich XVIII i XIX wieku” to najnowsza płyta Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie.
Album zawiera zarówno wykonania koncertowe, jak również rejestracje archiwalne realizowane dla Polskiego Radia.Wszystkie powstały w latach 2015 -2019.

Opole 2015 – album 3CD – Muzyczna Biografia. 90 lat Polskiego Radia. Utwory, które przywołają najpiękniejsze wspomnienia. Wśród wykonawców m.in.: Ewa Demarczyk, Anna German, Violetta Villas, Irena Santor, Ewa Bem, Lady Pank, Tilt, De Mono, Perfect, Maanam, Edyta Bartosiewicz, Zakopower.

„Porywamy Państwa w najbardziej sentymentalną podróż świata. Piosenki, które wpisały się w biografie nasze i wielu poprzednich pokoleń poprowadzą nas przez lata. I chociaż, jak śpiewa Irena Santor „Tych lat nie odda nikt”, to jednak mamy nadzieję, że te utwory przywołają  najpiękniejsze wspomnienia, a może zachwycą również i tych, którzy usłyszą je po raz pierwszy. To będzie naprawdę przebojowa podróż. Naszą Muzyczną Biografię rozpoczynamy w latach pięćdziesiątych i prowadzimy do współczesności. W tym czasie zmieniło się wszystko, również w piosence, a jednak każdy z tych utworów obronił się. Posłuchajcie i przekonajcie się sami. Naprawdę polecamy.”

14 kwietnia 2013 roku w studiu radiowej Trójki miało miejsce niezwykłe wydarzenie. Tego dnia Ray Wilson zagrał koncert, który stał się podsumowaniem jego dwudziestoletniej kariery muzycznej. Przy artyście takiego formatu nie mógł to być zwykły koncert. Tysiące kilogramów sprzętu, specjalnie przygotowana scenografia, multimedia, dodatkowe nagłośnienie i ponad sześćdziesiąt osób zatrudnionych przy realizacji. Jednym słowem największa produkcja w historii studia koncertowego przy ulicy Myśliwieckiej 3/5/7. W efekcie tych wszystkich działań powstało DVD  będące podróżą muzyczną przez dotychczasowe dokonania Raya Wilsona. 21 utworów z okresu współpracy Artysty z zespołem Genesis, Stiltskin czy wreszcie solowej kariery. Na płycie znajdziemy wielkie przeboje takie jak No Son Of Mine, Mama czy Inside ale również mniej znane piosenki jak chociażby Airport Song będący pełnym humoru opisem oczekiwania Artysty na samolot po bardzo męczącej nocy w towarzystwie przyjaciół ze wszystkimi syndromami „dnia następnego”.

"Gatunek L" to czwarty album studyjny GrubSona. Artysta, który wielokrotnie udowadniał, że potrafi łączyć różne gatunki muzyczne, tym razem przedstawia swoją najbardziej przemyślaną i spójną płytę, która stanowi jego największe muzyczne przedsięwzięcie w całej dotychczasowej karierze.

Gościnnie na płycie pojawia się jego przyjaciel Jarecki oraz niezaprzeczalni międzynarodowi gracze - Szwed Promoe z Looptroop Rockers oraz Nowojorczyk Chip-Fu z grupy Fu-Schnickens. Dodatkowo do płyty, poza wsparciem koncertującego z GrubSonem live bandu SANEPID, dograła się orkiestra "eM Band".

"Gatunek L" to podsumowanie całej dotychczasowej muzycznej kariery i życia GrubSona, mieszanka jego ulubionych stylów i gatunków, mocnych tekstów - pisanych w oparciu o sumę doświadczeń w trasie i poza nią, a także – co najważniejsze - pierwszy album nagrany i stworzony całkowicie niezależnie. Za produkcję albumu odpowiedzialni są DJ BRK, SoDrumatic, OER oraz GrubSon, a za za mix i mastering Dj Eprom.

Nieodkryty wcześniej skarb z archiwum Polskiego Radia: dwa koncerty Mieczysława Kosza na Jazz Jamboree w 1967 i 1968 r.

Niewidomy wirtuoz fortepianu zadebiutował na warszawskim święcie jazzu w 1967 r., zaledwie kilka miesięcy po przyjeździe do stolicy z Krakowa. Występując jako lider tria z Januszem Kozłowskim na kontrabasie i Sergiuszem Perkowskim na perkusji wzbudził powszechny zachwyt. Janusz Wolski, korespondent magazynu „Jazz”, relacjonował na gorąco: „Najciekawszym wydarzeniem koncertu »Nowe twarze w polskim jazzie« był występ Mieczysława Kosza. Zademonstrował on bardzo osobistą koncepcję gry, dobre wyczucie swingu, pełny, soczysty dźwięk i wielką kulturę muzyczną. Kosz wzoruje się na Billu Evansie, co w połączeniu z wielką muzykalnością dało »czysty« jazz, bez efekciarstwa i niepotrzebnych popisów.”

Kasia Moś olśniewa skalą wokalnego talentu, wszechstronnością muzycznych zainteresowań i odwagą artystycznych wyborów. Jej czwarty, autorski album to podsumowanie życia w blasku koncertowych sal i w zaciszu studiów nagraniowych, swoisty pamiętnik fascynacji, poszukiwań i przyjaźni. To świadectwo niewysłowionej - jak podpowiada tytuł płyty - wdzięczności wobec przyjaciół za dzielenie się pomysłami, wizjami i marzeniami. 

Kasia Moś: „Ten album jest klamrą, która podsumowuje niezwykle aktywny, czasem wręcz szaleńczo rozpędzony etap mojego o życia. Wybierając piosenki, z których większość jest już dobrze słuchaczom znana, czułam się jak nastoletnia dziewczyna, która nagrywa składankę na kasetę magnetofonową, żeby słuchać jej ze znajomymi na prywatce albo w samotności, ze słuchawkami na uszach, w ciemności, kiedy chce się wspominać piękne chwile.”