Płyty CD

Kolejna płyta z serii „Irena Jarocka, której nie znacie”

vol. 2 zawiera studyjne oraz koncertowe nagrania Artystki z Archiwum Polskiego Radia.

Irena Jarocka jest jedną z najbardziej lubianych polskich piosenkarek. Publiczność ją kochała i kocha, a ona kochała publiczność. W albumie znajduje się wiele unikalnych nagrań, jak chociażby te pierwsze, z końca lat 60., dla radiowego Młodzieżowego Studia Rytm lub piosenka ze słowami Mariana Hemara Wspomnij mnie.

„My” to studyjna płyta legendarnego zespołu IRA, której premiera zbiegła się z jubileuszem 30-lecia pracy artystycznej tej rockowej formacji. Usłyszymy mocne, gitarowe brzmienia. Nie zabraknie też nastrojowych utworów, jak znany już singiel „Wybacz”.

Na płycie znajduje się dziesięć utworów okraszonych jednością, dynamizmem i energią, doskonale oddających atmosferę  w zespole.

Wymienianie laurów i nazwisk, z którymi przyszło pojawiać się na scenie i w studiach nagraniowych klarneciście Szymonowi Klimie, pianiście Dominikowi Wani, kontrabasiście Adamowi Kowalewskiemu i perkusiście Przemysławowi Jaroszowi zajęłoby zbyt dużo czasu i miejsca. Nie mówiąc o ich własnych projektach i wybitnych nagraniach solowych.

Spotykali się w różnych przestrzeniach i składach, aż w głowie Szymona Klimy zakiełkował pomysł, a pozostali koledzy zgodzili się, że we czterech stanowią konglomerat, który spokojnie może przyjąć nazwę IMPROVISION QUARTET. Bo też improwizacja jest tym, co panom wspólnie wychodzi naprawdę znakomicie.

A ponieważ improwizować trzeba na jakiś temat, ci czterej postanowili sięgnąć najpierw do bogatej tradycji muzyki polskiej. Ich poprzednia płyta inspirowana była folkiem ze zbiorów Oskara Kolberga.

Prawdziwa perła dla tych, którzy przez lata bezskutecznie poszukiwali kolęd w fenomenalnej interpretacji zespołu wokalnego Il Canto! Dzięki Polskiemu Radiu ukazuje się reedycja wydanej w 1992 roku płyty światowej sławy polskich artystów, o których w samych superlatywach pisał, chociażby prestiżowy dziennik "Washington Post".

Album "Najpiękniejsze kolędy Il Canto" zawiera 26 kolęd, które wokaliści Il Canto przepięknie zaśpiewali w kilku językach, oprócz polskiego, choćby po angielsku, niemiecku i francusku. Barbara Janowska, Wanda Laddy (soprany), Robert Lawaty (kontratenor), Cezary Szyfman (baryton), Mariusz Gebel (kontratenor; w utworach: 9, 11, 13, 14, 15, 16) i Michał Straszewski (bas, kierownik zespołu), z wielkim kunsztem i ogromnym wyczuciem zinterpretowali między innymi "Wśród nocnej ciszy", "Lulajże Jezuniu", "Oj maluśki, maluśki", "Stille Nacht", "The Little Drummer Boy", czy "Entre le boeuf et L’âne".

Na płycie "Najpiękniejsze kolędy Il Canto" wrażenie robi nie tylko niesamowity warsztat muzyków Il Canto, lecz również swoboda wykonania oraz niesamowite brzmienie, które sprawia, że słuchacz odnosi wrażenie, iż to jedna osoba śpiewa sześcioma głosami, bo tak wspaniale się one ze sobą spajają. Warto przypomnieć, że niektóre zawarte na albumie wykonania kolęd, zarejestrowane w 1991 roku, uznane zostały za modelowe.

Fantazja na tematy IV Kwartetu Smyczkowego Grażyny Bacewicz to studyjna płyta Krzysztofa Herdzina - pianisty, kompozytora, aranżera, dyrygenta, laureata wielu nagród muzycznych, wydana z okazji dwóch rocznic: urodzin i śmierci Grażyny Bacewicz. Jest to muzyczny hołd złożony wybitnej kompozytorce.
Krzysztof Herdzin rozpisał rytmiczną i harmonijną kompozycję Grażyny Bacewicz na kwartet smyczkowy i jazzowy. Płyta stanowi doskonały przykład zbliżenia muzyki klasycznej i jazzu. W tym przypadku klasyka autorstwa Bacewicz jest przez Herdzina interpretowana w sposób erudycyjny. W utworze tym dawna aranżacja i nowa kompozycja, przeplatane improwizacją, stapiają się w jedno brzmienie.

Płyta Herbert 3.0 to zapis niezwykłego koncertu, który odbył się 22 grudnia 2018 r. w studiu im. Agnieszki Osieckiej z okazji 20. rocznicy śmierci Zbigniewa Herberta.

Zaproszenie do wzięcia udziału w projekcie "Herbert 3.0" przyjęli: AbraDab, Mela Koteluk, Król, Limboski, Czesław Mozil, Skubas, Justyna Święs (The Dumplings), Wojciech Waglewski, Paweł „Pablopavo” Sołtys i Krzysztof Zalewski. Poproszono ich o napisanie muzyki i zinterpretowanie wybranego przez siebie wiersza poety. Wybór artystów nie był przypadkowy. Zaproszeni twórcy są jednocześnie kompozytorami piosenek i wybitnymi tekściarzami. Taki dobór wykonawców gwarantował szacunek dla słowa, a jednocześnie świeże muzycznie podejście do poezji Zbigniewa Herberta.

Henryk Wars, właściwie Henryk Warszawski – kompozytor, aranżer, pionier jazzu w Polsce, pianista oraz dyrygent, kojarzony głownie z muzyką rozrywkową i filmową, komponował także duże formy symfoniczne. Dzieła symfoniczne Henryka Warsa, które powstały w jego amerykańskim okresie (1947-1977) zostały odkryte dopiero pod koniec lat 90 XX wieku. Na płycie nagranej przez Polską Orkiestrę Radiową znajdziecie monumentalną Symfonię nr 1 (1949), trzyczęściowe symfoniczne Szkice miejskie (1951 re. 1974), uwerturę koncertową Maalot (1974) a także błyskotliwy jednoczęściowy Koncert na fortepian i orkiestrę (1950) w interpretacji pianisty Piotra Orzechowskiego.

Dzieła te stanowią istotny element historii muzyki polskiej XX wieku i jednocześnie ukazują w nowym świetle dorobek kompozytora, którego muzyka nie traci na popularności wśród kolejnych pokoleń fanów.

Dwupłytowe wydawnictwo Polskiego Radia prezentujące dokonania Henryka Czyża, wybitnego dyrygenta kompozytora i pedagoga, który dyrygował orkiestrami filharmonii: leningradzkiej, berlińskiej, sztocholmskiej, madryckiej oraz orkiestrami: BBC i Santa Cecilia. W jego rozległym repertuarze dużo miejsca zajmowały formy oratoryjne, muzyka klasycyzmu i współczesna. Na polskie sceny operowe i estrady koncertowe wprowadził między innymi wiele utworów Igora Strawińskiego, Artura Honeggera i Claude Debussy'ego.

„Missing Link” to płyta będąca sumą indywidualności, które ją stworzyły. O Bodku i Sławku wiemy, że grali niegdyś w Agressivie 69, byli prekursorami industrialnego rocka w Polsce i stosowania samplingu w produkcji muzyki. Ze spuścizny post-punka korzysta także Patti Yang, która wykorzystuje mrok tkwiący w tych brzmieniach do tworzenia autorskiej wersji trip-hopu oraz Bela Komoszyńska, liderka Sorry Boys. Nutę ciepłej psychodelii wnosi do tego towarzystwa Łukasz Lach – charakterystyczny głos alternatywnego L.Stadt. Wcześniejsze doświadczenia muzyków wchodzących w skład Heart & Soul sprawiają, że ich autorskie nagrania brzmią zaskakująco oryginalnie. To piosenki – ale dalekie od popowego banału, niesione nieoczywistymi głosami, zamknięte w intrygujących interpretacjach. Podobnie jest z brzmieniem. Jest w nim rockowy pazur, ale też elektroniczna głębia i soundtrackowa narracyjność.

Hash Cookie - czwórka przyjaciół z małej miejscowości, których połączyła miłość do muzyki.

Ich akustyczne brzmienie, szczere i pełne uczuć piosenki sprawiły, że szybko powstał wokół nich szum. Pojawiły się zaproszenia na koncerty i festiwale gdzie zjednywali sobie publiczność swoją pozornie prostą muzyką.

W ciągu dwóch pierwszych lat działania zostali m.in laureatami festiwali FAMA, Scyzoryk czy Wrocławskiego Festiwalu Form Muzycznych. W 2016 roku zajęli III miejsce w konkursie "Pamiętajmy o Osieckiej", dzięki czemu zagrali w Muzycznym Studiu im. Agnieszki Osieckiej, które jak się potem okazało, jest ich szczęśliwym miejscem...

Zespół HARLEM przez dziewięć lat nie pojawiał się na rynku z nowym albumem. Kilka było przyczyn tak długiej przerwy, ale 20 maja 2022, w dystrybucji cyfrowej i na półkach sklepowych ukaże się nakładem Agencji Muzycznej Polskiego Radia płyta grupy HARLEM „Nieznany świt”.

Kilka utworów z tej płyty już znamy, a przede wszystkim „Jestem tu” i „Crazy Town”, które pojawiły się na przełomie kwietnia i maja, jako dyptyk zapowiadający wydawnictwo.

To dwa, spośród dziewięciu nowych utworów grupy HARLEM. Przesłanie wszystkich świetnie charakteryzuje tytuł płyty: „Nieznany świt”. Nowe otwarcie w historii zespołu i dla każdego z muzyków, brama z przeszłości, przez dziś, do przyszłości.

Z pełnym rozmysłem zarówno na okładkach singli, jak i całej płyty jest to samo zdjęcie – drzewo, symbol siły i przetrwania w oczekiwaniu na nowe życie każdej wiosny. Jak grupa HARLEM, która przetrwała lata, zawsze z wiarą w kolejne przebudzenie.

„Moda” to długo oczekiwana druga płyta Hani Stach. Artystka zdążyła już dojrzeć pod względem muzycznym jak i emocjonalnym. Nowy album to nowoczesny pop z dużą ilością gitar oraz odrobiną elektroniki.  Płytę promuje tytułowa piosenka  „Moda”. Na płycie znajduje się również  utwór  „Bez ciebie”  powstały  w wyniku współpracy Hani z Judem Friedmanem - znanym amerykańskim kompozytorem, który pisał muzykę dla takich sław jak m. in.: Whitney Houston, Rod Steward, Tina Turner i  Ray Charles oraz Mattem Noble, których Hania Stach poznała przy okazji projektu „Poland…why not?”. Producentem płyty jest Mikołaj Majkusiak, w nagraniach udział wziął zespół Hani w składzie: Wiktor Tatarek (gitary), Tomasz Zieliński (bas), Przemek Kuczyński (perkusja), Mikołaj Majkusiak (klawisze). Gościnnie pojawia się też znakomity polski basista Wojtek Pilichowski oraz Jagoda Stach, siostra Hani, aktorka, z którą artystka nagrała duet pt. „I Want No Other”. 

,,Kombinat", ,,Telefony" i ,,Biała flaga" to Republika. Republika to Grzegorz Ciechowski. Grzegorz Ciechowski to Obywatel G.C. Obywatel G.C. to ,,Nie pytaj o Polskę". Takie były moje Spotkania z Legendą w latach 80. Teraz spotykam się z zapisem koncertu, w którym kolejne pokolenie artystów mogło pokazać co w nich zostało z twórczości Grzegorza Ciechowskiego. To nie jest komfortowa sytuacja dla artysty mierzącego się z taką materią. Dla słuchacza też. Nie jest to łatwa przyjemność i trzeba być tego świadomym, ale z każdym kolejnym utworem wchodzimy w tę przestrzeń coraz bardziej, aż widzimy w nich ducha i zostajemy.

Pierwsza przemówiła do mnie Mela Koteluk. Później znakomita seria. Rewelacyjny Skubas, Tymon i Grzegorz Turnau. Mają swój styl i nie komplikują formy. Emocje wystarczyły. Pierwsza klasa. Dalej Mateusz Ziółko, Nosowska i Kayah. Koniec. Ciągle siedzę, nie mogę się podnieść. Wyjść tak natychmiast z tej przestrzeni. Robię to powoli. Choć wokół cisza, to w głowie krążą jeszcze dźwięki Polskiej Orkiestry Radiowej p/d Adama Sztaby, który całość zaaranżował i towarzyszył wykonawcom na scenie. Jakby echo grało.

[arkadiusz tegenka], 2018

Pocztówki z Macondo to solowy debiut Grzegorza Bukały – artysty dotychczas kojarzonego z zespołem Wały Jagiellońskie. Album zawiera 15 utworów, do których teksty napisał sam Grzegorz Bukała. Do większości piosenek artysta skomponował także muzykę. Materiał zawarty na płycie został zarejestrowany podczas dwóch koncertów w Programie III Polskiego Radia - 17 i 18 lutego 2008 roku. Dla wielu odbiorców ta płyta będzie zaskoczeniem. W warstwie słownej i muzycznej pojawia się tu zapis przeżyć artysty z ostatnich 20 lat. Należy ją więc odczytać jako wyraz osobistych przemyśleń.

"Gatunek L" to czwarty album studyjny GrubSona. Artysta, który wielokrotnie udowadniał, że potrafi łączyć różne gatunki muzyczne, tym razem przedstawia swoją najbardziej przemyślaną i spójną płytę, która stanowi jego największe muzyczne przedsięwzięcie w całej dotychczasowej karierze.

Gościnnie na płycie pojawia się jego przyjaciel Jarecki oraz niezaprzeczalni międzynarodowi gracze - Szwed Promoe z Looptroop Rockers oraz Nowojorczyk Chip-Fu z grupy Fu-Schnickens. Dodatkowo do płyty, poza wsparciem koncertującego z GrubSonem live bandu SANEPID, dograła się orkiestra "eM Band".

"Gatunek L" to podsumowanie całej dotychczasowej muzycznej kariery i życia GrubSona, mieszanka jego ulubionych stylów i gatunków, mocnych tekstów - pisanych w oparciu o sumę doświadczeń w trasie i poza nią, a także – co najważniejsze - pierwszy album nagrany i stworzony całkowicie niezależnie. Za produkcję albumu odpowiedzialni są DJ BRK, SoDrumatic, OER oraz GrubSon, a za za mix i mastering Dj Eprom.

Do tej pory Grażyna Szapołowska znana była głównie z niezapomnianych ról filmowych i teatralnych. Śpiewała przy okazji festiwali i na specjalne zaproszenia. Inspiracją do wydania albumu były spotkania z licznymi fanami i ich pytania o nagranie płyty.

Spotkanie Grażyny Szapołowskiej z Włodzimierzem Kiniorskim zainicjował Jan Nowicki, autor tekstu do piosenki „Jesteśmy”, już ponad 2 lata temu. Między Grażyną i Włodkiem szybko nawiązała się przyjaźń, której owocem jest album „Kochaj mnie”.

Włodzimierz Kiniorski jest producentem muzycznym albumu, kompozytorem, multiinstrumentalistą, a także aranżerem wszystkich utworów na płycie. Album zawiera kilkanaście piosenek, do których teksty napisali m.in.: Jan Nowicki, Bogdan Loebl, córka Grażyny Szapołowskiej – Katarzyna Jungowska, a także sama Grażyna. Na płycie znajdują się także utwory do tekstów Wisławy Szymborskiej, Jonasza Kofty i Bułata Okudżawy.

Album jest niezwykłym upominkiem artystki dla jej wiernych fanów w 35 rocznicę pracy na scenie.  We wstępie do płyty Maria Szabłowska napisała: ”Mówi się o niej (…), że jest piosenkarką ekskluzywną. Nie ma jej w prasie kolorowej, nigdy nie śpiewa pod publiczkę. Jest wybredna w doborze repertuaru. Nie zabiega o rozgłos. A ludzie i tak przychodzą na koncerty, kupują płyty. Na eliminacjach do festiwali czy różnych telewizyjnych talent shows młodzi ludzie bardzo często śpiewają jej piosenki. Dlaczego? Bo piosenki Grażyny zawsze są o czymś. Na tej płycie znajdą Państwo zarówno jej wielkie przeboje, jak i utwory z ostatniej płyty „Przepływamy”. Darek Janus, kompozytor i pianista, już dobrych kilka lat temu postawił sobie za cel, że musi nagrać płytę z Łobaszewską. Uzbierał 11 piosenek i przyjechał z nimi do Grażyny do Gdyni. Ona jeszcze tego samego dnia odpowiedziała – Darek, one wszystkie są moje.”