Płyty CD

Składanka pt. „Zaraz wracam” to zbiór kilkunastu utworów wybranych przez Artura Orzecha, które można było usłyszeć w jego audycji „Zaraz wracam” na antenie Trójki.

„Zaraz wracam” zaistniało na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia we wrześniu 2011 roku. Pierwszą audycję rozpoczął Morrissey. Zaśpiewał „Every Day Is Like Sunday”. Od tego czasu niedziela stała się dla mnie najważniejszym dniem tygodnia. Od południa dzielę się ze słuchaczami Trójki nagraniami, których zazwyczaj jeszcze nigdzie nie można usłyszeć. Przynoszą je artyści, polecają przyjaciele, szperam w sieci. Z niecierpliwością odsłuchuję nagrań swoich ulubieńców. Sprawdzam czy stworzyli coś nowego, czy będę chciał sięgnąć po ich następny album?

Pojawiają się też dźwięki twórców jeszcze nie znanych, którzy mają szansę powrócić z ciekawymi dokonaniami. Studio przy Myśliwieckiej odwiedziło wielu muzyków. Iranki Mahsa i Marjan Vahdat, Lemolo, Guy Sigsworth ... to tylko niektórzy. I właśnie po to, żeby ich dokonania pozostały z nami, oddaje w ręce słuchaczy płytę. Znalazło się na niej kilkanaście utworów, które zabrzmiały w Trójce w niedzielne popołudnia. Zapraszam do „Zaraz wracam”. I to zarówno do posłuchania płyty jak i słuchania audycji. Być może za kilka miesięcy pojawi się kolejna kompilacja z najciekawszymi utworami z tego programu”.

"Moments” to wspomnienia, fragmenty z życia uchwycone w dźwiękach. To muzyka ilustracyjna, nasycona emocjami, nastrajająca do przemyśleń intelektualnych. Kompozycje zarejestrowane na płycie to ostatnie pół roku mojego życia, choć znajdują się tam, także starsze tematy wykonywane przeze mnie od lat. Część materiału napisana została na kwartet jazzowy, część na trio, gram też dwa utwory na gitarze akustycznej, co stanowi pewnego rodzaju nowość. Płyta charakteryzuje się spójnością, można jej wielokrotnie słuchać, działa dość kojąco i relaksuje. Chociaż zawiera utwory o dynamicznym przebiegu, to jednak dominują melodyjne tematy i wirtuozowskie partie solowe. Brzmienie zespołu nawiązuje do stylistyki ECM, to nowoczesne europejskie granie.

Album, który Państwu rekomendujemy zawiera dwa fonogramy. Pierwszy z nich obejmuje cztery pierwsze odcinki radiowej sagi. Poznajemy w nich rodzinę Matysiaków: panią Helenę i pana Józefa, ich dzieci: Stacha i Gienka oraz Zosię. Dowiadujemy się, że z rodziną nie mieszka obecnie najstarsza córka Matysiaków - Danusia. To dramat rodzinny. Bo Danusia żyje w związku z mężczyzną, którego nie chce zaakceptować pan Józef. Zwracamy Państwa uwagę, że w pierwszym i w czwartym odcinku pojawia się Narrator, który występuje incydentalnie jako przewodnik i komentator wydarzeń mających miejsce u Matysiaków. W tej roli znakomity aktor Tadeusz Łomnicki.

Fantazja na tematy IV Kwartetu Smyczkowego Grażyny Bacewicz to studyjna płyta Krzysztofa Herdzina - pianisty, kompozytora, aranżera, dyrygenta, laureata wielu nagród muzycznych, wydana z okazji dwóch rocznic: urodzin i śmierci Grażyny Bacewicz. Jest to muzyczny hołd złożony wybitnej kompozytorce.
Krzysztof Herdzin rozpisał rytmiczną i harmonijną kompozycję Grażyny Bacewicz na kwartet smyczkowy i jazzowy. Płyta stanowi doskonały przykład zbliżenia muzyki klasycznej i jazzu. W tym przypadku klasyka autorstwa Bacewicz jest przez Herdzina interpretowana w sposób erudycyjny. W utworze tym dawna aranżacja i nowa kompozycja, przeplatane improwizacją, stapiają się w jedno brzmienie.

Seria płytowa „Męskie Granie” jest poświęcona kultowej trasie koncertowej, która organizowana jest od 2010 roku w największych polskich miastach.

Najnowszy, dwupłytowy album, stanowi artystyczne podsumowanie tegorocznej edycji tej imprezy. Warto przypomnieć, że osiem spośród dziewięciu dotychczasowych płyt tej serii uzyskało status platyny.

Pierwsza część albumu „Męskie Granie 2018” zawiera między innymi niepowtarzalne „zderzenia” muzyczne - zespołu Organek i Kazika, Natalii Przybysz i Jej Rodziców, Darii Zawiałow i Małgorzaty Ostrowskiej, grupy Lao Che i Dawida Podsiadło oraz utwory z projektów specjalnych - ØNA (stworzonego przez zespół Ørganek i zaproszone Artystki) i „Czemu nas tam nie ma?” (w wykonaniu grupy Coma i jej Gości).

Druga płyta to zapis koncertu Męskie Granie Orkiestra 2018 - projektu stworzonego specjalnie na potrzeby tegorocznej trasy.

W tym roku trzon MGO tworzyli: Krzysztof Zalewski, Dawid Podsiadło i Kortez.

Trzypłytowy album stanowi precyzyjnie skomponowaną przez artystę antologię - zawiera największe kreacje artystyczne Bernarda Ładysza:

CD1 zawiera największe kreacje operowe, m.in. arię Skołuby ze Strasznego dworu Moniuszki, scenę śmierci z Borysa Godunowa Musorgskiego oraz pieśni Moniuszki, Noskowskiego, Schuberta, Niewiadomskiego i innych.

CD 2 to najpiękniejsze polskie kolędy, pieśni dla matki (m.in. Nie zobaczysz matko syna Katarzyny Gertner) oraz romanse Wertyńskiego i innych twórców (m.in. Bajkał, Wołga, Wołga, Jaskółka, Był bal). 

CD 3 to piosenki i pieśni popularne (m.in. Zegar, Droga,Miasto pokoju, Zielone lata oraz przeboje musicalowe: m.in. Południowy Pacyfik,  Gdybym był bogaczem).

VERKE to jubileuszowy album zespołu MILOOPA, który ukazał się 15 kwietnia 2016 z okazji 15-lecia działalności. Nowy materiał wyprodukował basista oraz lider zespołu, Radek "Bond" Bednarz przy współpracy z Rolim Mosimannem (Faith No More, Björk, The Young Gods). Verke to po Nutrition Facts (2005), Unicode (2008), Optica (2011) czwarte studyjne wydawnictwo Miloopy, które ukazało się na płycie CD, LP oraz kolekcjonerskiej płycie winylowej zapowiedzianej na czerwiec 2016.

Złożony z trzech płyt CD album stanowi najbardziej reprezentatywną w dotychczasowej (i zresztą bardzo niedługiej, bo datowanej zaledwie na ostatnią dekadę) historii fonografii retrospektywę twórczości kompozytorskiej Eugeniusza Morawskiego (1876-1948). Morawski, rówieśnik Mieczysława Karłowicza i Feliksa Nowowiejskiego, nieco starszy od Karola Szymanowskiego (ur. 1882), w ocenie współczesnych muzykologów polskich i niemieckich stanowi najwybitniejszą osobowość kompozytorską właśnie obok Karłowicza i Szymanowskiego.

Niestety aż 75 procent dorobku kompozytorskiego Morawskiego przepadła podczas Powstania Warszawskiego. Na płytach przedstawione zostaną 3 ocalałe z wojennej pożogi poematy symfoniczne (Don Quichotte, Nevermore i Ulalume) oraz 2 wybitne partytury baletowe – Świtezianka i Miłość, przy czym druga z nich – stanowiąca opus magnum Morawskiego – szerokiej publiczności zostanie zaprezentowana po raz pierwszy.

Jan Krenz Diamentowe Batuty - to album dwupłytowy, pierwszy z serii 12 albumów polskich dyrygentów, laureatów Diamentowej Batuty.
Diamentowa Batuta to nagroda indywidualna przyznawana przez Zarząd Polskiego Radia "za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy Polskiego Radia”. Laureatami nagrody są dyrygenci: Jan Krenz, Stefan Rachoń, Stanisław Wisłocki, Antoni Wit, Krzysztof Penderecki, Kazimierz Kord, Stefan Stuligrosz, Jerzy Maksymiuk, Jerzy Semkow, Stanisław Skrowaczewski, Tadeusz Strugała i Jacek Kaspszyk.

„Countdown” to czwarty studyjny album Dawida Kwiatkowskiego.
Jest to pierwszy album wokalisty, na którym nie zostały użyte żadne żywe instrumenty oraz taki, na którym znajdują się utwory tylko w języku angielskim.
„Countdown” jest w całości wyprodukowany przez kanadyjskiego producenta Konrada OldMoneya.

Dwupłytowy Album Byłem z Wami to wyjątkowe wydawnictwo Polskiego Radia przygotowane specjalnie z okazji 100. rocznicy urodzin Jana Pawła II. Stanowi wybór najważniejszych dla Polaków, a zarazem uniwersalnych i zawsze aktualnych tematów poruszanych przez Jana Pawła II w homiliach oraz przez Karola Wojtyłę w poezji, m.in.: Ojczyzna, patriotyzm, rodzina.Po raz pierwszy łączymy słowa duchownego ze słowami poety. Słowami, które z jednej strony się przenikają, a z drugiej uzupełniają.

„Muzyka ciszy” – słowa klucz, które dla wielu fanów Trójki, Marka Niedźwieckiego, czy po prostu muzyki, jest jednoznaczne. Utwory spod tego znaku pojawiają się na antenie Programu III zawsze wtedy gdy dzieje się coś bardzo podniosłego. Gdy potrzeba trochę refleksji i spokoju, czegoś wyjątkowego. „Muzyka ciszy” stała się niemal osobną marką, która zawiera w sobie czasem bardzo różnych wykonawców czy gatunki, których wspólnym mianownikiem są utwory potrafiące zatrzymać chwilę.

Ich niepowtarzalność sprawiła, że słuchacze zaczęli pytać o wydanie ich na płytach. Tak powstała jedyna w swoim rodzaju seria płytowa Marka Niedźwieckiego „Muzyka Ciszy”. Jej niesłabnąca popularność trwa już wiele lat – dzięki temu mają Państwo przed sobą najnowszą, dwupłytową, szóstą część! Marek Niedźwiecki – człowiek, który jest postacią tak ważną dla radia i muzyki, że wypowiedzenie jego imienia i nazwiska właściwie wystarczy za rekomendację.

Do szóstej części „Muzyki Ciszy” legendarny radiowiec wybrał utwory, które są jak brakujące elementy układanki jaką jest ta seria. To podróż przez najróżniejsze barwy: The Moody Blues, Elton John, Lionel Richie, Gordon Haskell... wszyscy w nieoczywistych utworach. 32 piosenki w zaskakujący sposób tworzą całość, której nie można inaczej nazwać jak tylko właśnie „Muzyka Ciszy”. Na teraz, na jesień, na zawsze.

Rzadko się zdarza, by jeden koncert był takim wydarzeniem, aby jeden występ zapisał się jednocześnie w historii muzyki i w historii kraju. Taki właśnie był legendarny dziś recital Witolda Małcużyńskiego. 60 lat po tym koncercie jego zapis ukazuje się po raz pierwszy na płycie CD Polskiego Radia Chopin. 16 lutego 1959 roku cały Kraków żył tylko jednym.

W ten właśnie dzień odbyło się otwarcie wystawy narodowych skarbów, najcenniejszych wawelskich pamiątek. M. in Szczerbiec, listy Chopina, egzemplarze Biblii drukowanych przez Gutenberga wróciły na Wawel do Polski po II wojnie światowej. Było to swoiste święto narodowe. Całą uroczystość uświetnił właśnie recital Witolda Małcużyńskiego – wybitnego pianisty, ucznia Ignacego Paderewskiego, gwiazdy o światowej randze. A jednocześnie człowieka całkowicie pochłoniętego zadaniem zwrócenia skarbów narodowych. Na wawelskiej Sali Senatorskiej zasiadła ówczesna elita: naukowcy, politycy, artyści – m.in. Witold Lutosławski z żoną.

Zapis tego koncertu idealnie oddaje atmosferę tego dnia. Witold Małcużyński, owiany sławą po podboju Ameryk, Azji i Australii, witany iście po królewsku zagrał tak jak oczekiwano. Recital jest pełny emocji i wirtuozerii. Artystę niosły emocje, momentami wywołując kontrowersję. Ale to właśnie, w połączeniu z bezdyskusyjną techniką i wielkim talentem sprawiło, że koncert przeszedł do legendy.