Płyty CD

Dwanaście dźwięków. Taki materiał opracowują od czasów pierwszych notacji muzycznych. Tzw. muzyka poważna (klasyka) zbudowana jest na tych dwunastu dźwiękach. Podobnie jazz, rock’n’roll, pop, disco, itd. Wędrówki muzyczne prowadzą ich do atonalności, melodeklamacji, eksperymentów. Jakkolwiek usilnie szukają nowych środków wyrażania się w muzyce, ten dwunastotonowy system determinuje ich działania. Właśnie dlatego warto posłuchać płyty „Inside the Noise”.

Polskie melodie ludowe w rytmach techno, na dodatek zagrane przez orkiestrę dętą!? To „Prawdziwie Polskie Techno” („True Polish Techno")! Na taką techno-awanturę czekaliśmy! Mózgiem projektu jest Michał Fetler, znany z Jazzbandu Młynarski Masecki i grupy Polmuz, który ze swą orkiestrą stworzył klubowe bomby, równocześnie zachwycające słowiańskim liryzmem i porywające surowym jazzowym sznytem.

Prawdziwie Polskie Techno to zupełnie nowy garnitur orkiestry dętej Fanfara Awantura, kojarzonej dotychczas z estetyką bałkańsko-punkową. Po wielu latach udawania Cyganów, nadszedł czas na swoisty coming-out i objawienie prawdziwie nafutrowanego, techno-polo-futurystycznego oblicza. Tradycyjna, na pozór, orkiestra dęta zaskoczy teraz biegłością w stylach Rave, Psytrance, Progressive, Minimal czy Detroit Techno, choć zagrane z klubową werwą utwory na motywach polki czy walcerka zdradzają, że awanturniczy tech-załoganci obeznani są też zarówno z muzyką Gorana Bregovica, Brandt Brauer Frick, jak i rozwibrowanym tanecznie jazzem gigantów z The Comet Is Coming i Sons Of Kemet.

Chopinowski dorobek fonograficzny przedstawicieli polskiej tradycji pianistycznej bez wątpienia należy do najbardziej imponujących na świecie. Wielu znakomitych polskich muzyków, dokonując licznych nagrań dzieł Fryderyka Chopina, do dziś poprzez swoje wykonania wyraża ogromny entuzjazm wobec tej twórczości.

Chcąc przypomnieć sylwetki wybranych wybitnych polskich pianistów prezentujemy w ich interpretacjach najbardziej znane utwory Fryderyka Chopina. Album ten powinien więc spełnić oczekiwania zarówno melomanów, poszukujących krótkiego przewodnika po szczególnie reprezentatywnych przejawach twórczości polskiego kompozytora, jak i miłośników polskiej pianistyki.

Umieszczone w albumie nagrania to zarówno studyjne interpretacje utrwalane przez lata dla Polskiego Radia, jak i te zarejestrowane podczas występów publicznych. Materiał ten jest bezcenną wizytówką naszej narodowej tradycji wykonawczej, tym bardziej, że większość nagrań ukazuje się na CD po raz pierwszy.

Niniejszy album został uzupełniony o Mazurek a-moll op. 17 nr 4 w interpretacji rosyjskiej pianistki Natalii Gawriłowej, której wykonanie mazurków zarejestrowane podczas VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie od wielu lat uważam za wzorcowe i bardzo niesłusznie zapomniane.

Dariusz Marciniszyn

Simon Boccanegra - dyskretnie awangardowa opera Verdiego. Cała opowieść toczy się w ponurej atmosferze pałacu dożów, konsekwentnie podkreślanej przez muzykę. Być może z tego powodu w operze dominują niskie głosy, już w prologu, którego akcja rozpoczyna się w nocy, protagoniści śpiewają głosami barytonowymi i basowymi, a głosy kobiece pojawiają się tylko w chórze.

Album jest niezwykłym upominkiem artystki dla jej wiernych fanów w 35 rocznicę pracy na scenie.  We wstępie do płyty Maria Szabłowska napisała: ”Mówi się o niej (…), że jest piosenkarką ekskluzywną. Nie ma jej w prasie kolorowej, nigdy nie śpiewa pod publiczkę. Jest wybredna w doborze repertuaru. Nie zabiega o rozgłos. A ludzie i tak przychodzą na koncerty, kupują płyty. Na eliminacjach do festiwali czy różnych telewizyjnych talent shows młodzi ludzie bardzo często śpiewają jej piosenki. Dlaczego? Bo piosenki Grażyny zawsze są o czymś. Na tej płycie znajdą Państwo zarówno jej wielkie przeboje, jak i utwory z ostatniej płyty „Przepływamy”. Darek Janus, kompozytor i pianista, już dobrych kilka lat temu postawił sobie za cel, że musi nagrać płytę z Łobaszewską. Uzbierał 11 piosenek i przyjechał z nimi do Grażyny do Gdyni. Ona jeszcze tego samego dnia odpowiedziała – Darek, one wszystkie są moje.”

Do tej pory Grażyna Szapołowska znana była głównie z niezapomnianych ról filmowych i teatralnych. Śpiewała przy okazji festiwali i na specjalne zaproszenia. Inspiracją do wydania albumu były spotkania z licznymi fanami i ich pytania o nagranie płyty.

Spotkanie Grażyny Szapołowskiej z Włodzimierzem Kiniorskim zainicjował Jan Nowicki, autor tekstu do piosenki „Jesteśmy”, już ponad 2 lata temu. Między Grażyną i Włodkiem szybko nawiązała się przyjaźń, której owocem jest album „Kochaj mnie”.

Włodzimierz Kiniorski jest producentem muzycznym albumu, kompozytorem, multiinstrumentalistą, a także aranżerem wszystkich utworów na płycie. Album zawiera kilkanaście piosenek, do których teksty napisali m.in.: Jan Nowicki, Bogdan Loebl, córka Grażyny Szapołowskiej – Katarzyna Jungowska, a także sama Grażyna. Na płycie znajdują się także utwory do tekstów Wisławy Szymborskiej, Jonasza Kofty i Bułata Okudżawy.

"Gatunek L" to czwarty album studyjny GrubSona. Artysta, który wielokrotnie udowadniał, że potrafi łączyć różne gatunki muzyczne, tym razem przedstawia swoją najbardziej przemyślaną i spójną płytę, która stanowi jego największe muzyczne przedsięwzięcie w całej dotychczasowej karierze.

Gościnnie na płycie pojawia się jego przyjaciel Jarecki oraz niezaprzeczalni międzynarodowi gracze - Szwed Promoe z Looptroop Rockers oraz Nowojorczyk Chip-Fu z grupy Fu-Schnickens. Dodatkowo do płyty, poza wsparciem koncertującego z GrubSonem live bandu SANEPID, dograła się orkiestra "eM Band".

"Gatunek L" to podsumowanie całej dotychczasowej muzycznej kariery i życia GrubSona, mieszanka jego ulubionych stylów i gatunków, mocnych tekstów - pisanych w oparciu o sumę doświadczeń w trasie i poza nią, a także – co najważniejsze - pierwszy album nagrany i stworzony całkowicie niezależnie. Za produkcję albumu odpowiedzialni są DJ BRK, SoDrumatic, OER oraz GrubSon, a za za mix i mastering Dj Eprom.

Pocztówki z Macondo to solowy debiut Grzegorza Bukały – artysty dotychczas kojarzonego z zespołem Wały Jagiellońskie. Album zawiera 15 utworów, do których teksty napisał sam Grzegorz Bukała. Do większości piosenek artysta skomponował także muzykę. Materiał zawarty na płycie został zarejestrowany podczas dwóch koncertów w Programie III Polskiego Radia - 17 i 18 lutego 2008 roku. Dla wielu odbiorców ta płyta będzie zaskoczeniem. W warstwie słownej i muzycznej pojawia się tu zapis przeżyć artysty z ostatnich 20 lat. Należy ją więc odczytać jako wyraz osobistych przemyśleń.

„Moda” to długo oczekiwana druga płyta Hani Stach. Artystka zdążyła już dojrzeć pod względem muzycznym jak i emocjonalnym. Nowy album to nowoczesny pop z dużą ilością gitar oraz odrobiną elektroniki.  Płytę promuje tytułowa piosenka  „Moda”. Na płycie znajduje się również  utwór  „Bez ciebie”  powstały  w wyniku współpracy Hani z Judem Friedmanem - znanym amerykańskim kompozytorem, który pisał muzykę dla takich sław jak m. in.: Whitney Houston, Rod Steward, Tina Turner i  Ray Charles oraz Mattem Noble, których Hania Stach poznała przy okazji projektu „Poland…why not?”. Producentem płyty jest Mikołaj Majkusiak, w nagraniach udział wziął zespół Hani w składzie: Wiktor Tatarek (gitary), Tomasz Zieliński (bas), Przemek Kuczyński (perkusja), Mikołaj Majkusiak (klawisze). Gościnnie pojawia się też znakomity polski basista Wojtek Pilichowski oraz Jagoda Stach, siostra Hani, aktorka, z którą artystka nagrała duet pt. „I Want No Other”. 

„Missing Link” to płyta będąca sumą indywidualności, które ją stworzyły. O Bodku i Sławku wiemy, że grali niegdyś w Agressivie 69, byli prekursorami industrialnego rocka w Polsce i stosowania samplingu w produkcji muzyki. Ze spuścizny post-punka korzysta także Patti Yang, która wykorzystuje mrok tkwiący w tych brzmieniach do tworzenia autorskiej wersji trip-hopu oraz Bela Komoszyńska, liderka Sorry Boys. Nutę ciepłej psychodelii wnosi do tego towarzystwa Łukasz Lach – charakterystyczny głos alternatywnego L.Stadt. Wcześniejsze doświadczenia muzyków wchodzących w skład Heart & Soul sprawiają, że ich autorskie nagrania brzmią zaskakująco oryginalnie. To piosenki – ale dalekie od popowego banału, niesione nieoczywistymi głosami, zamknięte w intrygujących interpretacjach. Podobnie jest z brzmieniem. Jest w nim rockowy pazur, ale też elektroniczna głębia i soundtrackowa narracyjność.

Dwupłytowe wydawnictwo Polskiego Radia prezentujące dokonania Henryka Czyża, wybitnego dyrygenta kompozytora i pedagoga, który dyrygował orkiestrami filharmonii: leningradzkiej, berlińskiej, sztocholmskiej, madryckiej oraz orkiestrami: BBC i Santa Cecilia. W jego rozległym repertuarze dużo miejsca zajmowały formy oratoryjne, muzyka klasycyzmu i współczesna. Na polskie sceny operowe i estrady koncertowe wprowadził między innymi wiele utworów Igora Strawińskiego, Artura Honeggera i Claude Debussy'ego.