Nagroda Mediów Publicznych 2022 (Nominacje)

WERNYHORĘ stworzyła w roku 2019 trójka sanockich muzyków. Grająca na skrzypcach, wiolonczeli i historycznych instrumentach smyczkowych Anna Oklejewicz poznała grającego na lirze korbowej i kobzie Macieja Harnę. Maciej spotkał śpiewającą Darię Kosiek i jesienią cała trójka połączona miłością do tradycyjnych pieśni z Bojkowszczyzny, Łemkowszczyzny, Zakarpacia i Podola ruszyła na pierwszy wspólny koncert, na Słowację.

Wiosną 2020 roku Daria Kosiek otrzymała Stypendium MKiDN „Kultura w sieci” i tak zrodził się pierwszy muzyczny projekt WERNYHORY, „Bojkowski głos Bieszczadu”. Dwie nagrody na „Mikołajkach Folkowych” w tym samym roku były naturalną konsekwencją dobrze przepracowanego czasu pandemii. A potem nadeszła „Nowa Tradycja” w roku 2021.

W nagraniu płyty, która powstawała w styczniu i marcu 2022 roku, w Studiu Polskiego Radia S-4 im. Jerzego Wasowskiego, do zespołu WERNYHORA dołączyli Wojciech Lubertowicz grający na bębnach i duduku oraz gitarzysta basowy Marcin Pospieszalski, który całość wyprodukował muzycznie. Za stołem mikserskim w czasie nagrywania, miksowania i masterowania materiału zasiadł Tadeusz Mieczkowski.

Wyjątkowa okazja wymaga specjalnej oprawy. Do współtworzenia unikatowego albumu dla uświetnienia swojej 95. rocznicy, Polskie Radio zaprosiło sprawdzonych przez lata specjalistów – swoich słuchaczy. To Oni wybrali utwory, które znalazły się w albumie „95 lat Polskiego Radia”, wieńczącym ten jubileuszowy rok. Specjalne, dwupłytowe wydawnictwo zawiera 16 wyjątkowych piosenek, na stałe wpisanych w kanon polskiej muzyki rozrywkowej – tym razem w dwóch aranżacjach: oryginalnej oraz nowej, autorstwa Adama Sztaby i Krzysztofa Herdzina. 

Ta kompilacja to przede wszystkim znakomita muzyka, ale również dobra ilustracja zaangażowania Polskiego Radia w promowanie polskich wykonawców – teraz i w przeszłości. Począwszy od 1925 roku, kiedy po raz pierwszy słuchacze usłyszeli „Halo, halo, tu Polskie Radio Warszawa!”, polska muzyka stanowi integralną część rozgłośni i ma niezachwianą pozycję również dziś, jak w żadnej innej stacji radiowej. Ponad połowę piosenek granych przez wszystkie anteny Polskiego Radia stanowią utwory wykonywane w języku polskim przez polskich wykonawców.

– Archiwa Polskiego Radia zawierają klejnoty i perły polskiej kultury. Kulturotwórcza rola Polskiego Radia jest nie do przecenienia, a bez istnienia mediów publicznych, polska kultura doznałaby zubożenia – dodaje Krzysztof Czabański, przewodniczący Rady Mediów Narodowych, który objął patronat nad wydawnictwem. Na przestrzeni 95 lat w programach Polskiego Radia pojawiali się najwybitniejsi przedstawiciele rodzimej sceny muzyki rozrywkowej, co znalazło odbicie właśnie w albumie „95 lat Polskiego Radia”, który ukazał się  w sprzedaży 11 grudnia 2020 roku. 

Rok temu kapituła Nagrody Mediów Publicznych w kategorii Muzyka uhonorowała Piotra Beczałę. Artystę – uznanego w 2018 roku za najwybitniejszego tenora na świecie – doceniono przede wszystkim za nieustanną promocję polskiej kultury na najsłynniejszych scenach operowych świata.

Podwójny album CD Piotra Beczały zatytułowany „Arie” jest powrotem do nagrań, które miały miejsce w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, w 2009 roku i w 2011 roku. Piotrowi Beczale towarzyszyła Polska Orkiestra Radiowa (od 2019 roku Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie), prowadzona przez jej ówczesnego dyrektora artystycznego Łukasza Borowicza.

Artyści z różnych stron świata, wykonawcy różnych gatunków muzycznych, połączyli siły, abyśmy słuchając tej wyjątkowej płyty mogli na chwilę zatrzymać się w codziennej gonitwie. Każdy utwór jest ucztą dla miłośników idealnego brzmienia, o które zadbał Marcin Pospieszalski, producent muzyczny płyty.

Album stanowi zapis opery Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego „Monbar czyli Flibustierowie” wstawionej w 2010 r. w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. Po raz ostatni operę wystawiono w 1863 roku. Monbar czyli Flibustierowie – pierwsza i jedyna ukończona 3-aktowa opera Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego pierwotnie nosiła tytuł Korsarz. Powstawała latach 1836–1838. Libretto osnute na noweli Der Flibustier K. F. van der Veldego napisał przyjaciel kompozytora Ludwik Paprocki.